Δασκαλος Κ.-Teacher K.: Η ΑΛΙΕΙΑ ΚΑΙ Η ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Με τον όρο αλιεία, κοινώς ψάρεμα, εννοούμε την τέχνη η οποία αποβλέπει στη σύλληψη ψαριών και άλλων υδρόβιων ζώων.Η θαλάσσια αλιεία διακρίνεται κυρίως σε δύο κατηγορίες :

α) Στη μικρή ή παράκτια αλιεία και β) στην μεγάλη ή βιομηχανική ή υπερπόντια ή αλιεία ανοιχτής θάλασσας.

Η παράκτια αλιεία αποβλέπει στη σύλληψη ψαριών του πυθμένα της θάλασσας (αλιεία βυθού) εν αντιθέσει με την αλιεία ανοιχτής θάλασσας που είναι κυρίως αλιεία επιφανείας και στην οποία γίνεται χρήση μεγάλων μηχανικών μέσων και μηχανοκίνητων σκαφών.

Σήμερα, αν και η συμβολή της στην εθνική οικονομία θεωρείται σχετικά μικρή, η αλιεία συμβάλλει καθοριστικά στην κοινωνική και οικονομική συνοχή πολλών κοινοτήτων της χώρας αφού παρέχει περίπου 40,000 θέσεις εργασίας κυρίως σε παράκτιες και νησιωτικές περιοχές του Αιγαίου και του Ιονίου πελάγους.

Εξελισσόμενος στη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας του, ο αλιευτικός τομέας της Ελλάδας έχει ταυτιστεί με τον ιδιαίτερο παράκτιο και νησιωτικό χαρακτήρα της χώρας και της ζωής των ανθρώπων.

Έτσι, η αλιεία σήμερα είναι στην συντριπτική της πλειοψηφία παράκτια και μικρής κλίμακας, αφού πάνω από το 97% των αλιευτικών σκαφών ασκούν αυτήν τη μορφή αλιείας. Ποσοστό 1,9% του συνολικού αριθμού των αλιευτικών σκαφών είναι μηχανότρατες μέσης αλιείας και μόλις ένα 0,3% αντιπροσωπεύει τα σκάφη υπερπόντιας αλιείας που δραστηριοποιούνται στον Ατλαντικό Ωκεανό.

Μερικοί ψαράδες χρησιμοποιούν μεθόδους καταστρεπτικές για τα ψάρια και το θαλάσσιο περιβάλλον.

Μία από αυτές είναι η θαλάσσια ρίψη δυναμίτιδας στη θάλασσα, που καταστρέφει τη βιοποικιλότητα του βυθού(όλα τα ψάρια και τα αυγά).

Στο βίντεο δείτε μια άλλη καταστροφική μέθοδο που είναι η χρήση διχτυών στα οποία πιάνεται ο γόνος(νεογέννητα ψάρια).