Υλοποίηση της Ανοιχτής τάξης. Η Προσπάθεια του Δάσκαλου της Δράσης για Φως και Χρώμα στην Εκπαίδευση. Ο Δια Βίου και Ανυπέρβλητος Αγώνας του Δάσκαλου για τον Μαθητή Του...

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2007

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

2008

2008

2008 ΕΥΧΕΣ...

ΤΟ 2008 ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ

2008



Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2007

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ


29/12/2007,ΤΟ ΒΗΜΑ

«Αναλφάβητοι» στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές οι Έλληνες εκπαιδευτικοί ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Ουραγός η χώρα μας στη χρήση των νέων τεχνολογιών στα σχολεία

Τεχνολογικά «αναλφάβητοι» είναι οι έλληνες δάσκαλοι και καθηγητές σε σύγκριση με τους ευρωπαίους συναδέλφους τους. Μόλις το 36% των ελλήνων εκπαιδευτικών έχει χρησιμοποιήσει-έστω και μια φορά- τους τελευταίους 12 μήνες υπολογιστή μέσα στην τάξη, ενώ το υπόλοιπο 64% δε χρησιμοποιεί καν υπολογιστές όταν διδάσκει. Η αποστασιοποίηση των ελλήνων δασκάλων και καθηγητών από τις νέες τεχνολογίες τούς τοποθετεί στην προτελευταία θέση μεταξύ όλων των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μόνο οι εκπαιδευτικοί από τη Λετονία εμφανίζονται με ελαφρώς χαμηλότερο ποσοστό (35%) από το αντίστοιχο των Ελλήνων όσον αφορά τη χρήση υπολογιστή στην τάξη τον τελευταίο χρόνο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη σχετική κατάταξη η Ελλάδα βρίσκεται «πίσω» από χώρες όπως η Λιθουανία, η Πολωνία, η Εσθονία, η Μάλτα, η Ουγγαρία κ.ά.Οπως αποδεικνύεται από την τελευταία έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών (Η/Υ) και Ιnternet στα σχολεία της Ευρώπης, η Ελλάδα «φιγουράρει» στις τελευταίες θέσεις για μια σειρά δείκτες που έχουν να κάνουν με τις νέες τεχνολογίες. Χαρακτηριστικά σημειώνεται ότι, παρά το γεγονός πως τα ελληνικά σχολεία είναι εξοπλισμένα με υπολογιστές και Ιnternet, η αξιοποίηση και η χρήση τους παραμένουν στάσιμες. Ειδικότερα, μόλις το 13% των ελληνικών σχολείων διαθέτει ευρυζωνική σύνδεση (γρήγορο Ιnternet), με αποτέλεσμα η χώρα μας να καταλαμβάνει την τελευταία θέση μεταξύ των 25 χωρώνμελών της ΕΕ και να υπολείπεται κατά πολύ της προτελευταίας Πολωνίας, όπου το 28% των σχολείων διαθέτουν ευρυζωνική σύνδεση στο Ιnternet! Οπως επισημαίνουν οι ερευνητές, όσοι έλληνες εκπαιδευτικοί χρησιμοποιούν στην τάξη Η/Υ τούς αξιοποιούν όσο και οι ευρωπαίοι συναδέλφοί τους. Ωστόσο ένα υψηλό ποσοστό (64%) δεν τους χρησιμοποιεί καθόλου. Οι εκπαιδευτικοί επικαλούνται τρία εμπόδια για την απουσία υπολογιστών στις αίθουσες κατά την ώρα της διαδασκαλίας. Το 50% υποστηρίζει ότι οι Η/Υ είναι ελάχιστοι και άρα ανεπαρκείς, το 32% εκφράζει την άποψη ότι δεν έχει επιμορφωθεί όσο θα έπρεπε ως προς τη χρήση των νέων τεχνολογιών και το 22% επισημαίνει ότι το μάθημα που διδάσκει δεν μπορεί να διδαχθεί μέσω υπολογιστών. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 32% του συνόλου των εκπαιδευτικών θεωρεί ότι ο εξοπλισμός των σχολείων σε νέες τεχνολογίες δεν είναι επαρκής. Παρ΄ ότι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές δεν χρησιμοποιούν όσο θα έπρεπε τους Η/Υ, στη συντριπτική τους πλειονότητα αναγνωρίζουν ότι η χρήση τους προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα στη διδακτική διαδικασία. Μόνο ένα 2% δεν έχει πεισθεί ότι χρειάζονται πραγματικά οι υπολογιστές στην τάξη. Λιγότερο εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες είναι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές Γυμνασίου. Το 65% των δασκάλων και το 66% των καθηγητών Γυμνασίου δηλώνουν ότι δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις για πλήρη αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών. Το αντίστοιχο ποσοστό για τους καθηγητές Λυκείου είναι 62% και για τους εκπαιδευτικούς της τεχνικής εκπαίδευσης 37%, με πανευρωπαϊκό μέσο όρο το 42%. Η ανεπάρκεια στον εξοπλισμό των σχολείων σε νέες τεχνολογίες την οποία επισημαίνουν οι εκπαιδευτικοί αποδεικνύεται και από τα στοιχεία της έρευνας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ειδικότερα, στα ελληνικά σχολεία αντιστοιχούν επτά υπολογιστές ανά 100 μαθητές όταν ο μέσος όρος των χωρών-μελών της ΕΕ είναι 12 υπολογιστές ανά 100 μαθητές. Σίγουρα η χώρα μας έχει να επιδείξει μια μικρή πρόοδο, καθώς το 2001 αντιστοιχούσαν πέντε υπολογιστές ανά 100 μαθητές, έχει όμως πολύ δρόμο να διανύσει ακόμη ώσπου να φθάσει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο των 12 Η/Υ ανά 100 μαθητές.


Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2007


Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗ


Πληροφορίες για τα Χριστούγεννα



Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗΣ ΚΑΛΤΣΑΣ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΩΝ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΧΑΡΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΗΣ
ΕΘΙΜΑ ΑΠ' ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ
ΚΑΛΑΝΤΑ ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Κλικ εδώ...

XΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Ο χιονάνθρωπος...

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2007

ΠΡΟΤΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Το καπλάνι της βιτρίνας, Άλκη Ζέη
Περίληψη
Η Μέλια και η Μυρτώ είναι δυο αδελφές, οκτώ και δέκα χρόνων αντίστοιχα, που ζουν το 1936 σ' ένα νησί του Αιγαίου. Ο παππούς τους διηγείται συνεχώς μύθους και θρύλους για τους αρχαίους Έλληνες. Ο ξάδελφος Νίκος, φοιτητής από την Αθήνα, τις μαγεύει με τις ιστορίες ενός καπλανιού (τίγρης) που βρίσκεται βαλσαμωμένο στο σαλόνι του σπιτιού. Η δικτατορία του Μεταξά, τον Αύγουστο του 1936, θα μπλέξει μικρούς και μεγάλους στο "παιχνίδι του καπλανιού". Η Μέλια και η Μυρτώ θα ζήσουν καταστάσεις που θα επηρεάσουν για πάντα τη ζωή και το χαρακτήρα τους.

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2007

ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΒΙΒΛΙΩΝ

Η ανάγνωση δύο βιβλίων- από τα προτεινόμενα- είναι υποχρεωτική...

ΠΡΟΤΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ


Ο καιρός της σοκολάτας,Λότη Πέτροβιτς- Ανδρουτσοπούλου

Διηγήματα βασισμένα σε πραγματικά περιστατικά βρίσκονται μέσα σ' αυτό το βιβλίο, ιστορίες αληθινές που ίσως φαίνονται απίστευτες, όπως τα παραμύθια. Πίσω από τις γραμμές τους κρύβεται ένα κομμάτι της νεότερης Ιστορίας μας, τα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μια εποχή που, όσα βιβλία κι αν γράφτηκαν γι' αυτή, ποτέ δε θα είναι αρκετά. Παράλληλα, η συγγραφέας προτείνει στους νεαρούς αναγνώστες, σαν παιχνίδι, να ανιχνεύσουν γεγονότα, πρόσωπα, τόπους και στιγμιότυπα που μεταπλάστηκαν σε στοιχεία άλλων λογοτεχνικών της έργων.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ




Ο Τρελαντώνης,Πηνελόπη Δέλτα

Ο Αντώνης (Τρελαντώνης) και τα αδέλφια του έρχονται ένα καλοκαίρι από την Αίγυπτο στον Πειραιά για να περάσουν τις διακοπές τους με τον θείο Ζωρζή και τη θεία Μαριέτα. Και τι διακοπές! Οι σκανταλιές του Αντώνη θα κάνουν το σπίτι άνω-κάτω. Μέρα δεν περνάει που να μην σκαρώσει κάτι - και να μην φάει δυο-τρεις κατσάδες, πότε από τους θείους και πότε από τη μαγείρισσα ή την Αγγλίδα δασκάλα. Οι φάρσες του, οι αταξίες και τα μπλεξίματά του σε .... πετροπόλεμους δεν έχουν τέλος. Είναι όμως τόσο αξιαγάπητος, αυτός ο τετραπέρατος διαβολάκος, που κανείς δεν μπορεί να θυμώσει στ' αλήθεια μαζί του.
Παιδιά, ξαναδιαβάστε τις περιπέτειες του Τρελαντώνη. Θα σας διασκεδάσουν και θα σας δώσουν ένα σωρό ιδέες για παιχνίδια και ζαβολιές!

ΠΡΟΤΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ







Μάγκας, Πηνελόπη Δέλτα
Ο Μάγκας, ένα σκυλάκι ράτσας φοξ τεριέ, ακολουθεί τ' αφεντικά του από την Κηφισιά στην Αλεξάνδρεια . Εκεί θα μπλεχτεί σε περιπέτειες, τόσο με ανθρώπους όσο και με ζώα, και θα κάνει φίλους και εχθρούς.
Η σχέση του μ' ένα σκυλί του δρόμου - τον Αφράτο - θα το βοηθήσει να δει την άλλη πλευρά της ζωής! Σιγά-σιγά ο Μάγκας θα ωριμάσει, θα σταματήσει να κυνηγάει γάτες και να κάνει ζημιές. Τώρα πια είναι αποφασισμένος να γίνει ήρωας και τ' όνομά του να μείνει για πάντα χαραγμένο στην Ιστορία!!! Η ευκαιρία του παρουσιάζεται όταν ο γιος του αφεντικού του ξεκινά να επιστρέψει στην Ελλάδα, για να βοηθήσει στον πολέμο για την απελευθέρωση της Μακεδονίας.....
Η Πηνελόπη Δέλτα γεννήθηκε το 1874 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου κι ήταν το τρίτο παιδί του Εμμανουήλ Μπενάκη και της Βιργινίας Χωρέμη. Είχε δυο μεγαλύτερα αδέλφια, την Αλεξάνδρα και τον Αντώνη, το γνωστό "Τρελαντώνη" του ομώνυμου βιβλίου της. Μετά τη γέννηση της Πηνελόπης ακολούθησαν άλλα τρία παιδιά, ο Κωνσταντίνος (που πέθανε σε ηλικία 2 χρόνων), ο Αλέξανδρος και η Αργίνη.
Η οικογένεια Μπενάκη μετακόμισε προσωρινά στην Αθήνα το
1882, όπου η Πηνελόπη παντρεύτηκε τον πλούσιο Φαναριώτη έμπορο Στέφανο Δέλτα. Μαζί του απέκτησε τρεις κόρες: τη Σοφία (μετέπειτα Μαυροκορδάτου), τη Βιργινία (μετέπειτα Ζάννα) και την Αλεξάνδρα (μετέπειτα Παπαδοπούλου). Επέστρεψαν στην Αλεξάνδρεια το 1905, όπου η Πηνελόπη γνώρισε τον Ίωνα Δραγούμη, τότε υποπρόξενο της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια. Ανάμεσά τους αναπτύσσεται ένας μεγάλος έρωτας, η Πηνελόπη όμως δεν μπορεί να αντιταχθεί στις κοινωνικές επιταγές και την υποχρέωσή της απέναντι στο σύζυγο και τα παιδιά της. Η πλατωνική αυτή σχέση της Πηνελόπης Δέλτα με τον Δραγούμη τελειώνει το 1908, όταν αυτός συνδέεται με τη Μαρίκα Κοτοπούλη.
Η Δέλτα μετακόμισε στη
Φρανκφούρτη το 1906 και το πρώτο της μυθιστόρημα, με τίτλο "Για την Πατρίδα", εκδόθηκε το 1909. Το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και σύντομα ακολουθεί και το δεύτερο μυθιστόρημά της, "Τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου". Το στρατιωτικό κίνημα στο Γουδί το 1909 την εμπνέει να γράψει το το "Παραμύθι χωρίς όνομα" (1911).
Το
1913, η οικογένεια Δέλτα επιστρέφει στην Αλεξάνδρεια και το 1916 εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Αθήνα, όπου ο πατέρας της Δέλτα, Εμμανουήλ Μπενάκης, είχε εκλεχθεί δήμαρχος. Ανέπτυξαν στενή φιλία με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον οποίο και προσκαλούσαν συχνά στην εξοχική τους οικία στην Κηφισιά. Το 1925, εκδίδεται "Η ζωή του Χριστού", ενώ την ίδια χρονιά εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα της πολυομυελίτιδας, αρρώστιας που θα την ταλαιπωρήσει μέχρι το θάνατό της. Το 1929, ξεκίνησε τη συγγραφή της τριλογίας "Ρωμιοπούλες", η οποία τελείωσε το 1939. Το πρώτο βιβλίο, "Το Ξύπνημα", καλύπτει γεγονότα των ετών 1895-1907, η "Λάβρα" καλύπτει τα έτη 1907-1909 και το "Σούρουπο" τα έτη 1914-1920.
Εν τω μεταξύ, εκδόθηκαν άλλα τρία μυθιστορήματά της: ο "Τρελαντώνης" (
1932), όπου περιγράφει τις περιπέτειες των παιδικών χρόνων του μικρότερου αδερφού της στην Αλεξάνδρεια, ο "Μάγκας" (1935), η ζωή στην Αλεξάνδρεια με τα μάτια του μικρού σκυλιού της οικογένειας, και τα "Μυστικά του Βάλτου" (1937), όπου η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από τη λίμνη των Γιαννιτσών κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα.
Το
1941, ο Φίλιππος Δραγούμης, εμπιστεύεται στη Δέλτα τα ημερολόγια και το αρχείο του αδερφού του, Ίωνα Δραγούμη, στα οποία η Δέλτα πρόσθεσε περίπου 1000 χειρόγραφες σελίδες με σχόλια για το έργο του Δραγούμη. Στις 27 Απριλίου 1941, ημέρα όπου τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Αθήνα, η Πηνελόπη Δέλτα αυτοκτονεί παίρνοντας δηλητήριο -είχαν προηγηθεί και άλλες απόπειρες αυτοκτονίας στο παρελθόν. Στον τάφο της, στον κήπο του σπιτιού της, χαράχτηκε η λέξη ΣIΩΠH.

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ


Εδώ θα βρεις τα πάντα για τη ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Τριήρης


Η τριήρης ήταν ταχύτατο αρχαίο ελληνικό πολεμικό πλοίο, χαρακτηριζόμενο ως αθηναϊκή τεχνολογία της εποχής με τρεις σειρές κουπιών (από τις οποίες πήρε και το όνομά του). Το μήκος του ήταν περίπου 35 μέτρα και η μέγιστη ταχύτητα του έφτανε περίπου τα 15 με 20 χιλιόμετρα την ώρα. Μπορούσε να καλύψει απόσταση των 100 χιλιόμετρων ημερησίως χρησιμεύοντας τόσο ως εμπορικό όσο και ως πολεμικό σκάφος, και έτσι η χρήση της καθιερώθηκε. Στο μπροστινό μέρος του πλοίου υπήρχε τοποθετημένο ένα έμβολο επενδυμένο με μέταλλο, το οποίο κατά μια εκδοχή χρησιμοποιόταν για να εμβολίσει και να βυθίσει καράβια σε ναυμαχίες. Η δύναμή της βασιζόταν στους περίπου 170 κωπηλάτες (λεγόμενους ερέτες), που ήταν τοποθετημένοι σε τρία επίπεδα -δύο εσωτερικά και το εξωτερικό. Ως πηδάλιο χρησιμοποιούταν μεγαλύτερα διπλά κουπιά στην πρύμνη. Είχε βύθισμα μόνο 60 εκατοστά, οπότε διέθετε και τη δυνατότητα πλεύσης σε αβαθή νερά.

O ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ


Διάβασε εδώ...
Ο Aνδριάντας του
Θεμιστοκλή στον Πειραιά

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ


"Κατεβάστε" και δείτε...Χρειάζεται pοwerpoint.

Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ




Ο Ελληνικός στόλος στο Αρτεμίσιο, όταν έλαβε πληροφορίες για τον μεγάλο αριθμό του Περσικού στόλου, άφησε το πόστο του και έπλευσε στα στενά του Ευρίπου, ανάμεσα στην Εύβοια και Βοιωτία. Ο Περσικός στόλος, αφού έπλευσε νότια στον Θερμαϊκό κόλπο, έφθασε στο νησί της Σκιάθου και αγκυροβόλησε στις Σέπιας, κατά μήκος της ακτής της Μαγνησίας. Ο τεράστιος αυτός στόλος αποτελείτο από 200 Αιγυπτιακές τριήρεις, 150 Κυπριακές, 300 από την Φοινίκη και Παλαιστίνη, 100 πλοία είχαν προσφέρει οι Ιωνικές πόλεις, 100 η Κυλικεία, 100 από τον Ελλήσποντο και τα υπόλοιπα από πολλές άλλες πόλεις. Το σύνολο του Περσικού στόλου ήταν 1207 πλοία, υποστηριζόμενος από άλλα 3000 μικρότερα πλοιάρια. Οι μάχιμοι άνδρες στις τριήρεις ήταν περίπου 36,000 και με τους κωπηλάτες 240,000. Οι Έλληνες, κατά μήκος των ακτών της Θράκης και των νήσων, συνεισέφεραν 120 πλοία.




Όταν ο Περσικός στόλος αγκυροβόλησε στα παράλια της Μαγνησίας, μια τρομερή θύελλα, η οποία κράτησε για τρεις μέρες, κατέστρεψε 400 πλοία και σχεδόν όλα από τα μικρότερα πλοιάρια. Αυτό το συμβάν έδωσε θάρρος στον Ελληνικό στόλο και επέστρεψε στον Αρτεμίσιο. Όταν η καταιγίδα πέρασε, ο Περσικός στόλος έπλευσε γύρω από τον Παγασητικό κόλπο και αγκυροβόλησε στην Αφέτη. Δεκαπέντε πλοία, τα οποία είχαν παραμείνει πίσω και είχαν χάσει τον προσανατολισμό τους, νομίζοντας ότι ο Ελληνικός στόλος στο Αρτεμίσιο ήταν δικός τους, όταν πλησίασαν αιχμαλωτίσθηκαν. Αλλά όταν ο Περσικός στόλος τους πλησίασε, οι Έλληνες βλέποντας τον μεγάλο αριθμό των Περσικών πλοίων ήθελαν να φύγουν από την περιοχή. Με δυσκολία οι Ευβοιείς, οι οποίοι μετέφεραν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους, τους έπεισαν να παραμείνουν και να αντιμετωπίσουν τον εχθρό εκεί.




Οι Πέρσες απέστειλαν αμέσως 200 πλοία, τα οποία έπλευσαν γύρω από την Εύβοια, για να καταλάβουν τον Εύριπο, ακριβώς πίσω από τον Ελληνικό στόλο και να εμποδίσουν την διαφυγή τους. Οι Έλληνες, οι οποίοι ειδοποιήθηκαν για την Περσική κίνηση από τον έξοχο δύτη Σκυλλία της Σκιώνος, αποφάσισαν να αποπλεύσουν κατά την διάρκεια της νύχτας στον Εύριπο, για να τα αντιμετωπίσουν. Αλλά το απόγευμα έγινε αλλαγή στο σχέδιο και επετέθησαν στο κύριο σώμα του Περσικού στόλου. Η μάχη κράτησε αρκετές ώρες και οι Έλληνες συνέλαβαν 30 Περσικά πλοία, ενώ οι Πέρσες κατέλαβαν μόνο ένα Λιμναίο. Κατά την διάρκεια της νύχτας, οι Πέρσες είχαν άλλη μια κακοτυχία. Μια σφοδρή θύελλα κατέστρεψε τα 200 πλοία που είχαν σταλεί στον Εύριπο και έπλεαν στα επικίνδυνα παράλια, της περιοχής Τρύπες. Πολλά πλοία από το κύριο σώμα του στόλου επίσης καταστράφηκαν, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους Πέρσες να δώσουν και άλλη μάχη, δύο μέρες αργότερα. Μια μέρα πριν από την μάχη, 53 Αθηναϊκές τριήρεις ήλθαν και ενώθηκαν με τον Ελληνικό στόλο. Η ναυμαχία ήταν σκληρή και κράτησε ολόκληρη την ημέρα, με απώλειες μεγάλες και από τις δύο πλευρές. Όταν ήλθαν τα νέα, ότι οι Θερμοπύλες έπεσαν στους Πέρσες, τα Ελληνικά πλοία έπλευσαν για την Σαλαμίνα.




Αν και οι ναυμαχίες στο Αρτεμίσιο δεν ήταν νικηφόρες, έδωσαν θάρρος και ελπίδα στους Έλληνες, οι οποίοι πίστεψαν, ότι κάτω από καλύτερες συνθήκες, θα μπορούσαν να νικήσουν τους Πέρσες στην θάλασσα. Ο κόλπος της Σαλαμίνας, όπου ο Ελληνικός στόλος έπλευσε, ήταν μια καλά διαλεγμένη τοποθεσία για να πολεμήσουν τον εχθρό, γιατί στα στενά του κόλπου, το πλεονέκτημα που είχαν οι Πέρσες σε αριθμό πλοίων, εκμηδενίζονταν. Ο στόλος προστάτευε επίσης την μεταφορά των πολιτών από την Αττική, οι οποίοι έφευγαν από τα σπίτια τους για την Αίγινα, την Τροιζηνία και την Σαλαμίνα. Εν όψει του άμεσου κινδύνου επετράπη η επιστροφή των εξόριστων Αθηναίων, που μεταξύ αυτών ήταν ο Αριστείδης και ο Ξάνθιππος.




Στο μεταξύ, ο Ξέρξης είχε φθάσει στην Αθήνα και περικύκλωσε την Ακρόπολη. Ένα μέρος του στρατού στρατοπέδευσε στον Άρειο Πάγο, από όπου έριχναν αναμμένα βέλη, καίγοντας τις ξύλινες οχυρώσεις της Ακροπόλεως. Οι λιγοστοί υπερασπιστές του θείου βράχου δεν παραδόθηκαν και όταν οι Πέρσες προσπαθούσαν να αναρριχηθούν στα τείχη, έριχναν πελώριους βράχους πάνω τους. Οι Πέρσες κατέλαβαν την Ακρόπολη, όταν βρήκαν ένα απροστάτευτο σημείο, κοντά στον ναό της Αγλαύρου. Ένα μικρό σώμα ανέβηκε στον βράχο, μπήκε στην Ακρόπολη και άνοιξε τις πύλες στον Περσικό στρατό. Οι Αθηναίοι υπερασπιστές σφαγιάστηκαν ή έπεσαν από τα τείχη. Όλα τα κτίρια και οι ναοί της Ακροπόλεως λεηλατήθηκαν και κάηκαν. Οι Αθηναίοι εξόριστοι, που πήγαν στην Ακρόπολη την επόμενη ημέρα για να προσφέρουν θυσία, είδαν με έκπληξη το ιερό δένδρο της ελιάς, το οποίο είχε καεί ολοσχερώς, να έχει πετάξει ένα καινούργιο βλαστάρι, περίπου τριάντα εκατοστά.




Από τα πλοία και από το νησί της Σαλαμίνας, οι Αθηναίοι και οι υπόλοιποι Έλληνες έβλεπαν την πόλη της Αθήνας τυλιγμένη στις φλόγες. Πολλοί έχασαν το κουράγιο τους από το θέαμα και ήθελαν να οπισθοχωρήσουν στον Ισθμό.

Ο Ελληνικός στόλος αποτελείτο από 180 Αθηναϊκά πλοία, 40 Κορινθιακά, 30 Αιγινίτικα, 20 των Μεγαρέων, 20 των Χαλκιδέων, 16 των Λακεδαιμονίων, 15 των Σικυωνίων, 10 της Επιδαύρου, 7 της Ερέτριας, 7 της Keos, 5 των Τροιζηνίων, 4 της Νάξου, 3 της Ερμιόνης, 2 της Στυρέας, 1 της Κύνθου, 1 του Κρότωνα και μερικά πλοία με πενήντα κωπηλάτες. (Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, το σύνολο ήταν 366 πλοία, ενώ ο Αισχύλος αναφέρει μόνο 310).




Ο Περσικός στόλος τώρα δεν είχε λιγότερα από 900 πλοία. Τα πλοία που είχαν καταστραφεί στην καταιγίδα και στις ναυμαχίες στο Αρτεμίσιο, είχαν αναπληρωθεί μερικώς από τις παράλιες πόλεις της βορείου Ελλάδος και τα νησιά.




Στο Περσικό συμβούλιο, ο Ξέρξης ρώτησε τους στρατηγούς του, εάν θα έπρεπε να δώσουν μάχη. Όλοι απάντησαν καταφατικά, εκτός από την Αρτεμισία, την βασίλισσα της Αλικαρνασσού, της Καρίας, η οποία είπε στον Ξέρξη, ότι εάν δεν έδιναν μάχη, οι Έλληνες θα διέλυαν τον στόλο τους και γι αυτό δεν θα έπρεπε να επιτεθούν, διακινδυνεύοντας όχι μόνο τον στόλο, αλλά και το στρατό της ξηράς. Πρότεινε αντί για ναυμαχία, να εισβάλλουν με τον στρατό και να καταλάβουν την Πελοπόννησο. Αν και ο Ξέρξης επευφήμησε την γνώμη της, προτίμησε την πλειοψηφία των στρατηγών του και έδωσε διαταγή για επίθεση την επόμενη ημέρα.




Στο πρώτο Ελληνικό πολεμικό συμβούλιο, οι Πελοποννήσιοι στρατηγοί, ιδιαιτέρως ο Κορίνθιος ναύαρχος, Αδείμαντος, είχαν αντίθετη γνώμη με τις προτάσεις του Θεμιστοκλή, να μείνουν κα να δώσουν μάχη στα στενά, φοβούμενοι ότι κινδύνευαν να αιχμαλωτισθούν. Τα επιχειρήματα τους ήταν ότι, αν ο στόλος έπλεε στον Ισθμό της Κορίνθου, θα επικοινωνούσαν καλύτερα με τις χερσαίες δυνάμεις και θα μπορούσαν να προστατεύσουν τις πόλεις της Πελοποννήσου που δεν είχαν καταληφθεί. Μάταια ο Θεμιστοκλής προσπαθούσε να τους πείσει και στην ψηφοφορία η πλειοψηφία διάλεξε να οπισθοχωρήσουν, αλλά ήταν νύχτα και αποφάσισαν να περιμένουν μέχρι το πρωί.




Όταν ο Θεμιστοκλής γύρισε από το συμβούλιο στο πλοίο του, ο φίλος του Μνησίφιλος μαθαίνοντας τις αποφάσεις που πήρε το συμβούλιο, του είπε: "Τότε Θεμιστοκλή, όλα έχουν χαθεί. Θα διαλυθούν και ο Ευρυβιάδης θα είναι ανήμπορος να τους συγκρατήσει. Πήγαινε και προσπάθησε να τον πείσεις, να δώσει μάχη εδώ." Ο Θεμιστοκλής αμέσως, μετά από τα λόγια αυτά, πήγε και βρήκε τον Ευρυβιάδη στο πλοίο του και τον έπεισε να καλέσει επείγον νυχτερινό συμβούλιο. Στην συγκέντρωση, δεν περίμενε τον Ευρυβιάδη να μιλήσει για τους λόγους της ξαφνικής συναντήσεως και πήρε τον λόγο. Ήταν τότε που ο Κορίνθιος ναύαρχος πρόσβαλε τον Θεμιστοκλή, λέγοντας του με δυνατή φωνή: "Θεμιστοκλή, αυτοί που ξεκινούν στα δημόσια αγωνίσματα πρώτοι, πριν να δοθεί η εκκίνησης, μαστιγώνονται". Ο Θεμιστοκλής προσβεβλημένος του απάντησε: "Πολύ σωστά, αλλά εκείνοι που μένουν πίσω, δεν φορούν το στεφάνι της νίκης". Ο Θεμιστοκλής τότε άρχισε να εξηγεί τους λόγους για τους οποίους έπρεπε να μείνουν κα να δώσουν μάχη στην Σαλαμίνα. Ο Πλούταρχος αναφέρει, ότι σε αυτήν την συνάντηση ο Ευρυβιάδης που θύμωσε με τα λόγια του Θεμιστοκλή, σήκωσε την ράβδο του να τον χτυπήσει. Ο Θεμιστοκλής τότε του είπε: "Άκουσον μεν, πάταξον δε" και συνέχισε να εξηγεί τους κινδύνους που θα αντιμετώπιζαν, εάν δεν μάχονταν στα στενά και έπλεαν στον Ισθμό. Πρώτον, θα έχαναν την Σαλαμίνα, την Αίγινα και τα Μέγαρα και έτσι θα έφερναν τους Πέρσες στην Πελοπόννησο. Δεύτερον, θα ήταν υποχρεωμένοι να πολεμήσουν στην ανοιχτή θάλασσα, χωρίς να έχουν καμία ελπίδα να κερδίσουν την μάχη. Τους υπενθύμισε επίσης, ότι πολλές Αθηναϊκές οικογένειες στην Σαλαμίνα θα έμεναν απροστάτευτες. Όταν τελείωσε, ο ναύαρχος Αδείμαντος είπε στον Ευρυβιάδη να σταματήσει να ακούει έναν άνδρα, ο οποίος δεν έχει πατρίδα. Ο Θεμιστοκλής, με μεγάλη οργή του είπε τότε, ότι οι Αθηναίοι είχαν 200 τριήρεις, με τις οποίες θα μπορούσαν να μεταφέρουν τις Αθηναϊκές οικογένειες και να εγκατασταθούν στην Σίρι της Ιταλίας. Αυτά τα λόγια είχαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα και ο Ευρυβιάδης αποφάσισε να παραμείνουν και να πολεμήσουν στην Σαλαμίνα, χωρίς να γίνει καμία ψηφοφορία. Μια τριήρης εστάλη στην Αίγινα για να εμψυχώσει το ηθικό του στόλου, φέρνοντας τα αγάλματα και τις εικόνες του Αιακού και των απογόνων του, τους ήρωες Τελαμώνα και Αίαντα.




Την επόμενη ημέρα, υπακούοντας στις διαταγές του Ευρυβιάδη, οι τριηραρχείς άρχισαν να ετοιμάζουν τα πλοία για επίθεση. Αλλά ήταν τέτοια η δυσαρέσκεια μεταξύ τους ώστε ζήτησαν να συγκαλέσει και τρίτο συμβούλιο. Μετά από μακρές διαπραγματεύσεις, στις οποίες ο Θεμιστοκλής προσπάθησε να τους πείσει, έστειλε τον έμπιστο υπηρέτη του, τον Σίκινο, τον δάσκαλο των παιδιών του, ο οποίος μιλούσε την Περσική γλώσσα, στον Ξέρξη, να τον πληροφορήσει, ότι οι Έλληνες διαφωνούσαν και ήταν έτοιμοι να φύγουν με τα πλοία τους από την Σαλαμίνα και ότι μπορούσε να τους αποκλείσει και να κερδίσει μια εύκολη νίκη. Το συμβούλιο κράτησε μέχρι αργά την νύχτα, όταν ο Θεμιστοκλής έλαβε ένα μήνυμα, ότι κάποιος τον ζητούσε. Ήταν ο Αριστείδης, ο οποίος είχε επιστρέψει από την Αίγινα. Αφού χαιρετήθηκαν, ο Αριστείδης είπε του Θεμιστοκλή ότι οι Πέρσες είχαν περικυκλώσει την Σαλαμίνα και ήταν αδύνατο για τον στόλο να οπισθοχωρήσει. Ο Θεμιστοκλής τότε του είπε να το κρατήσει μυστικό και ότι αυτός ήταν υπεύθυνος για τον αποκλεισμό του Ελληνικού στόλου και του ζήτησε να ανακοινώσει τα νέα στο συμβούλιο. Ο Αριστείδης εξήγησε στο συμβούλιο, ότι ολόκληρο το νησί ήταν περικυκλωμένο από τον Περσικό στόλο και ότι ήταν χάρις στο σκοτάδι της νύχτας, που το μικρό πλοίο του κατόρθωσε να περάσει απαρατήρητο ανάμεσα από τις εχθρικές γραμμές.




Στο μεταξύ, ο Περσικός στόλος που είχε αγκυροβολήσει προηγουμένως στο Φάληρο, με διαταγή του Ξέρξη, είχε περικυκλώσει την Σαλαμίνα. Ολόκληρη η Αιγυπτιακή ναυτική δύναμη των 200 πλοίων έπλευσε και έκλεισε τα στενά μεταξύ της Σαλαμίνας και των Μεγάρων. Ο υπόλοιπος στόλος απέκλεισε τα στενά της Σαλαμίνας και της Αττικής. Οι Πέρσες επίσης αποβίβασαν δυνάμεις στο μικρό νησί της Ψυτάλλειας, η οποία ευρίσκεται στο στόμιο των στενών, απέναντι της Κυνόσουρας, της Σαλαμίνας.Ένας θρόνος είχε ετοιμασθεί στις παρυφές του όρους Αιγάλεω για τον Ξέρξη, απέναντι στο νησί της Σαλαμίνας, για να παρακολουθήσει την ναυμαχία.




Τα χαράματα της 29ης Σεπτεμβρίου, του 480 π.Χ., τα Περσικά πλοία, με τα Φοινικικά να προπορεύονται και τα Ιωνικά να ακολουθούν από πίσω, κινήθηκαν σε τρεις γραμμές μέσα στα στενά, προς την μεριά της Αττικής και σχηματίζοντας μια μακρά σειρά από τρία πλοία, πήραν θέση για μάχη. Τα Ελληνικά πλοία, τα οποία είχαν αγκυροβολήσει στην Σαλαμίνα το βράδυ, ήταν επίσης έτοιμα με ξεκούραστα πληρώματα, που είχαν κοιμηθεί στην στεριά. Οι Αθηναίοι πήραν μέρος στην αριστερή πτέρυγα, απέναντι από τους Φοίνικες, οι Αιγινίτες και οι Ευβοιείς ήταν στο κέντρο και οι Λακεδαιμόνιοι και οι άλλοι Πελοποννήσιοι στα δεξιά, απέναντι από τους Ίωνες. Λίγα λεπτά πριν να αρχίσει η μάχη, η τριήρης που είχε σταλεί στην Αίγινα, επέστρεψε και πήρε θέση. Υπήρχε ένας μικρός κυματισμός στα στενά εκείνη την ώρα και οι Έλληνες ναυτικοί, που ήξεραν το ρεύμα και είχαν πιο βαριά πλοία, αν και το ίδιο ευέλικτα όπως τα Περσικά, είχαν καθαρό πλεονέκτημα.




Όταν με το πρώτο φως της ημέρας δόθηκε το σύνθημα από τις σάλπιγγες, οι Έλληνες άρχισαν να τραγουδούν δυνατά τον πολεμικό τους παιάνα "Απόλλων, σωτήρα θεέ" και κινήθηκαν να εμπλακούν με τον εχθρό. Αλλά μετά από λίγο, σταμάτησαν και άρχισαν να κωπηλατούν προς τα πίσω. Εκείνη την στιγμή, μια γιγαντιαία υπερφυσική γυναικεία φιγούρα λέγεται ότι εμφανίσθηκε από επάνω τους, φωνάζοντας με μια δυνατή φωνή, που ακούστηκε από όλον το στόλο: "κακόμοιροι άνθρωποι, έως πότε θα οπισθοχωρείτε?". Όταν τα Περσικά πλοία άρχισαν να πλησιάζουν σε ημικυκλικό σχηματισμό, οι ενθουσιασμένοι Έλληνες κινήθηκαν ξανά προς τα εμπρός.




Το πρώτο έναυσμα της μάχης έγινε όταν μια Ελληνική τριήρης όρμησε μπροστά και εμβόλισε ένα Φοινικικό πλοίο. Αυτό έγινε αιτία για άλλες Ελληνικές τριήρεις να έλθουν προς βοήθεια της και έτσι ξεκίνησε η μάχη. Οι Αιγινήτες αργότερα διεκδίκησαν, ότι ήταν η δική τους τριήρης, την οποία είχαν στείλει να φέρει τις εικόνες του Αιακού και των απογόνων του, που άρχισε την μάχη. Στα στενά της Σαλαμίνας, τα Ελληνικά πλοία είχαν μεγαλύτερη ευελιξία και ήταν γρηγορότερα στην επίθεση. Οι Έλληνες μάχονταν με τάξη, χωρίς καμία σύγχυση, ενώ οι Πέρσες, αν και πολεμούσαν γενναία, κάτω από την εποπτεία του Ξέρξη, δεν είχαν κανένα τακτικό σχέδιο. Όταν οι Φοίνικες πλησίασαν, οι Αθηναίοι κινήθηκαν και επετέθησαν στα πλευρά τους, αποκόπτοντας τους από τον υπόλοιπο στόλο και οδηγώντας τους στις ακτές της Αττικής. Μετά από σκληρή μάχη, τα Περσικά πλοία πανικοβλήθηκαν και γύρισαν πίσω, πέφτοντας επάνω στα δικά τους, εμβολίζοντας τα, με τα χάλκινα έμβολα τους.




Ο Θεμιστοκλής άρπαξε την ευκαιρία και έδωσε διαταγή στην τριήρη του να επιτεθεί στην Περσική ναυαρχίδα, η οποία ήταν υπό τις διαταγές του στρατηγού Αραβίγνη, αδελφού του Ξέρξη. Άλλα όμως πλοία που προστάτευαν την ναυαρχίδα, προσπάθησαν να τον περικυκλώσουν. Ο τριήραρχος Αμεινίας, αδελφός του τραγικού ποιητή Αισχύλου και του ήρωα του Μαραθώνος Κυναίγειρου, που είδε τον κίνδυνο της τριήρεως του Θεμιστοκλή, όρμησε να βοηθήσει και με την πρύμνη του πλοίου του κτύπησε τα πλευρά της Περσικής ναυαρχίδας και την εμβόλισε. Ο Αραβίγνης τότε έδωσε εντολή να αποβιβασθούν στο πλοίο του Αμεινία και πήδησε πρώτος μέσα, αλλά σκοτώθηκε από τα βέλη. Το σώμα του αργότερα το πήρε η Αρτεμισία και το έδωσε στον Ξέρξη.




Το πλοίο της βασίλισσας Αρτεμισίας, η οποία ήταν επικηρυγμένη από τους Έλληνες για δέκα χιλιάδες δραχμές, κυνηγημένο από μια Αθηναϊκή τριήρη, υπό την αρχηγία του Αμεινία, βλέποντας ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος να διαφύγει, έπεσε πάνω σε ένα συμμαχικό πλοίο από την Καρία και το βύθισε. Οι Αθηναίοι μετά από αυτό το γεγονός, σταμάτησαν την καταδίωξη, νομίζοντας ότι το πλοίο ήταν με το μέρος τους. Ο Ξέρξης που παρατήρησε το συμβάν, πληροφορούμενος ότι το πλοίο που βυθίστηκε ήταν Ελληνικό, είπε για την Αρτεμισία: "Οι άνδρες μου έχουν γίνει γυναίκες και οι γυναίκες άνδρες".




Όταν οι Αθηναϊκές τριήρεις καταδίωκαν τα Περσικά πλοία, προκαλώντας μεγάλη καταστροφή, οι Αιγινίτες, οι οποίοι μετά την μάχη πήραν το πρώτο έπαθλο σε γενναιότητα (οι Αθηναίοι πήραν το δεύτερο), βγήκαν έξω στην ανοικτή θάλασσα καταστρέφοντας εκείνα τα πλοία που ξέφευγαν από τους Αθηναίους. Με το ηλιοβασίλεμα τα στενά της Σαλαμίνος είχαν γεμίσει από συντρίμμια, όταν ο Αριστείδης με ένα σώμα οπλιτών, αποβιβάστηκε στη Ψυτάλλεια σκοτώνοντας όλους του Πέρσες στρατιώτες που ήταν εκεί. Είχε βραδιάσει όταν η μάχη τελείωσε, με τον Περσικό στόλο μερικώς καταστρεμμένο ή αχρηστεμένο. Οι Έλληνες έχασαν 40 τριήρεις, οι δε Πέρσες 200 πλοία και γύρω στους 50,000 στρατιώτες.




Αν και οι Πέρσες ηττήθηκαν, οι χερσαίες τους δυνάμεις ήταν στην Αττική και ο στόλος τους ήταν ακόμη ισχυρός. Ο Πέρσης μονάρχης μέσα στην οργή του, μετά την μάχη αποκεφάλισε μερικούς Φοίνικες, τους οποίους θεώρησε υπεύθυνους για το χάσιμο της μάχης. Ο Φοινικικός στόλος μετά από αυτό το επεισόδιο, φοβούμενος την οργή του Ξέρξη απεχώρησε την νύχτα από το Φάληρο και έπλευσε για την χώρα του. Ο Ξέρξης πλέον, ο οποίος δεν μπορούσε να εμπιστευθεί στην ικανότητα του στόλου του να προστατεύσει την επιστροφή του στην Ασία και φοβούμενος ότι οι Έλληνες θα προσπαθούσαν να καταστρέψουν την γέφυρα του Ελλησπόντου, διέταξε τα καλύτερα τμήματα του στρατού του να αποβιβασθούν από τα πλοία και να βαδίσουν γρήγορα στον Ελλήσποντο, για να προστατεύσουν την γέφυρα. Συγχρόνως διέταξε τον στόλο να αποπλεύσει από το Φάληρο για την Ασία. Όταν οι Έλληνες είδαν τον Περσικό στόλο να φεύγει από τον Φάληρο, τους ακολούθησαν μέχρι το νησί της Άνδρου. Ο Θεμιστοκλής, ο οποίος ανυπομονούσε να δει τον Περσικό στρατό να εγκαταλείπει την Αττική, έστειλε και δεύτερο μήνυμα με τον Σίκινο στον Ξέρξη, λέγοντας του ότι ο Θεμιστοκλής από προσωπική φιλία γι αυτόν εμπόδισε τους Έλληνες, που ήθελαν να καταστρέψουν την γέφυρα του Ελλησπόντου.




Ο Μαρδόνιος στο μεταξύ, είχε καταπραΰνει τον θυμό του Ξέρξη, λέγοντας του ότι παρόλα αυτά, είχε κατορθώσει να κατακτήσει την Ελλάδα, να κάψει την Αθήνα και την Ερέτρια και να νικήσει τον καλύτερο στρατό της Ελλάδος, στις Θερμοπύλες. Αυτά είπε στον Ξέρξη ο Μαρδόνιος, προτείνοντας να τον αφήσει να μείνει στην Ελλάδα με 300,000 στρατό, για να ολοκληρώσει την κατάκτηση της. Ο Ξέρξης αφού συμβουλεύτηκε την Αρτεμισία, αποδέχθηκε το σχέδιο του Μαρδόνιου και έφυγε για τον Ελλήσποντο, φθάνοντας στην Ασία σε 45 ημέρες. Ο στρατός του, ο οποίος υπέφερε από πείνα, είχε μειωθεί κατά πολύ. Ο Μαρδόνιος ξεχειμώνιασε στην Θεσσαλία, ετοιμάζοντας τον στρατό του για καινούργια εκστρατεία.




Διαβάστε κι εδώ...

Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ


Δείτε τη ναυμαχία σε κίνηση

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ-ΜΗΚΟΣ


Μέτρα σε εκατοστόμετρα και χιλιοστόμετρα

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ-ΜΑΘΑΙΝΩ ΝΑ ΜΕΤΡΩ


Μετρώ, σ' εκατοστόμετρα και χιλιοστόμετρα

Μαθαίνω να μετρώ


Μέτρησε το αρκουδάκι...

H MAXH TΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ

H MAXH TΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ


Εδώ μπορείς να βρεις τα πάντα για τη μάχη των Θερμοπυλών...

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007

Με την προπαίδεια αποκαλύπτεις το μυστήριο


ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΚΕΡΑΙΑ ΜΟΝΑΔΑ


Κοιτάμε τα δέκατα.Όταν είναι:0,1,2,3,4 παραμένει η ίδια και όταν είναι: 5,6,7,8,9, αλλάζει στην επόμενη μονάδα...Πάμε! Επιλέξτε "BEGINNER"...

ΛΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΠΑΓΟΙ


Η απουσία σαφούς δέσμευσης των κρατών της Δύσης για καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου στη Σύνοδο του Μπαλί σημαίνει ότι οι φάλαινες Μινκ, όπως αυτό το κοπάδι που πλέει ανοικτά της Ανταρκτικής, αλλά και αυτοί οι πιγκουίνοι Αντελί, που κατοικούν στην Ουίλκς Λαντ της παγωμένης ηπείρου, θα συνεχίσουν να απειλούνται άμεσα με εξαφάνιση.
Καθημερινή

Κάνει κρύο


Το κρύο περονιάζει τα κόκαλα, κόβει την αναπνοή, κρυσταλλώνει το δάκρυ, αδειάζει το βλέμμα. Το μυαλό μένει κολλημένο στις αισθήσεις που... παγώνουν. Ο Ρώσος στέκεται στη στάση, περιμένοντας το λεωφορείο. Θερμοκρασία; Μείον 40 βαθμούς Κελσίου! Κι όμως, το αντέχει. Το υπομένει.

Χιλιόμετρα μακριά, στη μεσογειακή Ελλάδα, το θερμόμετρο παίζει μεταξύ μείον και συν- δεν πάει όμως ούτε πολύ πάνω, ούτε πολύ κάτω. Οι δρόμοι ωστόσο έχουν φρακάρει. Το μετεωρολογικό δελτίο προβλέπει και την κυκλοφορία στις λεωφόρους.
Τα Νέα 18/12/07

Αύξηση 45άρηδων που σερφάρουν


Γινόμαστε πολλοί, αλλά όχι και τόσο πολλοί ώστε να κάνουμε και αξιόλογη φασαρία. Η τελευταία έρευνα e-metrics που διοργάνωσε στο διαδίκτυο η AGB Nielsen αναφέρει ότι το 35% των ελληνικών νοικοκυριών έχει σήμερα πρόσβαση στο διαδίκτυο, ποσοστό που, συγκρινόμενο με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δείχνει πως εξακολουθεί να μας χωρίζει μεγάλη απόσταση.

Περισότερες ώρες συνδεδεμένοι παραμένουν καθημερινά οι Ελληνες, λόγω της ανάπτυξης των ευρυζωνικών συνδέσεων

Τα πρώτα αποτελέσματα από την επεξεργασία των στοιχείων της έρευνας δείχνουν πως τον τελευταίο χρόνο υπάρχει μια αξιόλογη αύξηση χρηστών ηλικίας άνω των 45 ετών, αν και στο σύνολο περισσότεροι από τους μισούς εξακολουθούν να ανήκουν στις νεαρότερες ηλικιακές ομάδες.Ενα από τα πιο σημαντικά ευρήματα της e-metrics είναι ότι αυξάνεται σημαντικά η διάρκεια της σύνδεσης με το διαδίκτυο. Το 2004, μόνο ένας στους τέσσερις περνούσε 2 ώς 5 ώρες συνδεδεμένος καθημερινά, ενώ φέτος το ποσοστό αυτό έχει ανεβεί στο 35%, εξέλιξη που αποδίδεται κυρίως στην ανάπτυξη των ευρυζωνικών συνδέσεων.Με το πέρασμα του χρόνου φαίνεται πως οι Ελληνες χρήστες αισθάνονται όλο και πιο άνετα με την προοπτική της αγοράς προϊόντων μέσω του διαδικτύου. Το ποσοστό εκείνων που προχώρησαν φέτος στην αγορά online ανέρχεται στο 75% του συνόλου των χρηστών και η ανάλυση κατά φύλο δείχνει πως άλλος έχει το όνομα και άλλος τη χάρη, αφού οι άνδρες είναι εκείνοι που υπακούουν πιο εύκολα στις σειρήνες του εμπορίου.
Ελευθεροτυπία 18/12/07

ΟΡΕΙΝΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ

Τα ορεινά οικοσυστήματα καταλαμβάνουν το ένα πέμπτο (1/5) της χερσαίας επιφάνειας του πλανήτη και φιλοξενούν το ένα δέκατο (1/10) του πληθυσμού της ανθρωπότητας. Τα κύρια χαρακτηριστικά τους είναι οι ορεινοί όγκοι, τα δάση, τα αλπικά λιβάδια, οι βραχώδεις σχηματισμοί, καθώς και όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί που έχουν προσαρμοστεί και ζουν σε αυτά.Στην Ευρώπη τα ορεινά οικοσυστήματα καλύπτουν το 30% της χερσαίας έκτασης,ενώ στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 60%. Οι ορεινοί όγκοι και τα δάση συγκρατούν ποσότητες νερού, που καλύπτουν τις ανάγκες του μισού πληθυσμού της γης.Στην Ελλάδα, μόνο η οροσειρά της Πίνδου τροφοδοτεί με νερό τα δύο τρίτα (2/3) του ελληνικού πληθυσμού. Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών, με ήπιες μορφές χρήσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών τους, διαφύλαξαν επί αιώνες τις συνθήκες δυναμικής ισορροπίας των ορεινών οικοσυστημάτων.Τα τελευταία χρόνια όμως, οι συνθήκες έχουν δραματικά αλλάξει και ένα από τα σημαντικότερα και πιο ευάλωτα στοιχεία των ορεινών οικοσυστημάτων, το δάσος, απειλείται άμεσα με υποβάθμιση και καταστροφή : πυρκαγιές, υπερβόσκηση, υπερεκμετάλλευση, μεγάλα τεχνικά έργα χωρίς περιβαλλοντικό σχεδιασμό είναι μερικά από τα βασικά αίτια.
Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, επιβάλλεται η άμεση λήψη μέτρων ορθολογικής χρήσης των πολύτιμων φυσικών πόρων που περικλείουν τα ορεινά οικοσυστήματα. Η διατήρηση των απειλούμενων δασόβιων ειδών πανίδας(όπως αρκούδα, λύκος)και χλωρίδας, που αποτελούν ταυτόχρονα και δείκτες της καλής λειτουργίας του δασικού οικοσυστήματος, συμβάλλει ουσιαστικά στην προσπάθεια διατήρησης των ορεινών οικοσυστημάτων.

ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

Η λιμνοθάλασσα στην περιοχή Κανατάδικα Ιστιαίας με έκταση 1.000 στρ., από τα οποία τα 700 στρ. είναι υφάλμυρα και τα 300 στρ. βαλτώδη γη, σε συνδυασμό με τη μικρότερη, αυτή του Τσοκαϊτη δημιουργούν ένα μοναδικό συνδυασμό, με σημαντική πανίδα και χλωρίδα. Αποτελεί ένα σπάνιο φυσικό υδροβιότοπο με αρκετά είδη ψαριών και έντονο ορνιθολογικό ενδιαφέρον, μιας και αποτελεί ενδιάμεσο σταθμό για μεταναστευτικά πτηνά. Η επιφάνεια του υδροβιότοπου καλύπτεται σε πολλά σημεία από ελώβια βλάστηση, όπως καλάμια, βούρλα, νούφαρα, ενώ η παρόχθια βλάστηση καλύπτεται από καλλιέργειες, θάμνους, φυλλοβόλα και πόες. Η περιοχή Κανατάδικα έχει συμπεριληφθεί στον Εθνικό Κατάλογο Προτεινόμενων Περιοχών για ένταξη στο Δίκτυο 'Natura 2000'. Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς και με την ανοχή πολλών, μετετράπη η περιοχή από τόπος φιλοξενίας και αναπαραγωγής υδρόβιων φυτών, πτηνών και ψαριών σε τουριστικό οικισμό με όλες τις παρενέργειες που συνεπάγονται, προκαλώντας σημαντική διαταραχή της ισορροπίας του οικοσυστήματος.
Το καλοκαίρι του 2007 θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη μας σαν το καλοκαίρι με τις καταστροφικότερες πυρκαγιές που βίωσε η Ελλάδα. Η χώρα μας έζησε μια από τις χειρότερες οικολογικές καταστροφές της σύγχρονης ιστορίας της. Σαν εφιάλτης μπορεί να περιγραφεί η αίσθηση που είχαμε βλέποντας την καταστροφή ενός μεγάλου μέρους του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας, που περιλάμβανε και σημαντικούς βιότοπους για την πανίδα του βουνού. Κάηκαν συνολικά 29.500 στρέμματα εκ των οποίων 20,488 στρέμματα ελάτης. Πέρα από την Πάρνηθα, ανυπολόγιστη καταστροφή υπέστη και το Πήλιο όπου κάηκαν περίπου 50.000 στρέμματα δάσους. Ακολούθησαν οι καταστροφικές πυρκαγιές της Πελοποννήσου και της Εύβοιας. Πρόκειται για μια περιβαλλοντική τραγωδία, μια ανυπολόγιστη καταστροφή με συνέπειες που θα επηρεάσουν τον ανθρώπινο πληθυσμό που στηρίζεται στην ύπαρξη του δάσους. Το δάσος προσφέρει καθαρό αέρα, προστασία από τις πλημμύρες και φυσικά απόδραση από την κουραστική ζωή της πόλης. Το δάσος συμβάλλει στην εξισορρόπηση της θερμοκρασίας και επιδρά σημαντικά στο κλίμα κάθε παρακείμενης αστικής περιοχής. Η “αύρα” του δάσους, που είναι η ροή δροσερού αέρα από το ψυχρότερο δάσος στην θερμότερη πόλη, συνεισφέρει στην μείωση των υψηλών θερμοκρασιών στις παρακείμενες πόλεις. Μετά την καταστροφή του δάσους η κατάσταση διαφοροποιείται με αποτέλεσμα την συσσώρευση σχετικά θερμότερου αέρα πάνω από τις πόλεις και τη δημιουργία ευνοϊκότερων συνθηκών για εκδήλωση καύσωνα. Λόγω της καταστροφής των δασών θα έχουμε επομένως περαιτέρω αύξηση της θερμοκρασίας επιτείνοντας ακόμη περισσότερο το πρόβλημα των υψηλών θερμοκρασιών που βιώνουμε.
Εκρηκτική αύξηση του πληθυσμού των μεδουσών προβλέπουν οι επιστήμονες στη Μεσόγειο. H εξαφάνιση μεγάλων ψαριών και η υπερθέρμανση των νερών ευνοούν τον πολλαπλασιασμό τους.Εδώ και περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια χρόνια, οι μέδουσες ετοίμαζαν σιωπηλά την επιστροφή τους. H υπεραλίευση των ειδών που αποτελούν φυσικούς εχθρούς των μεδουσών (όπως ο τόνος, το σκουμπρί και οι χελώνες), η υπερθέρμανση και η ρύπανση των νερών δημιουργούν το ιδανικό περιβάλλον γι' αυτό το πρωτόγονο ζελατινώδες πλάσμα με τα δηλητηριώδη πλοκάμια. H Μεσόγειος, όπου συντρέχουν όλες οι παραπάνω συνθήκες, μπορεί να μετατραπεί σε μια πελώρια «λίμνη» στην οποία θα κυριαρχούν οι μέδουσες, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος.
Αρνητικές επιπτώσεις
Τα αίτια γι' αυτή την αύξηση είναι ποικίλα, αλλά το βέβαιο είναι ότι σε όλα τους έχει βάλει το χεράκι του ο άνθρωπος, γράφει η εφημερίδα «Ελ Παΐς». Οι ίδιες οι μέδουσες έχουν μηδαμινή οικονομική αξία, αλλά οι γενικότερες οικονομικές επιπτώσεις τους είναι ιδιαίτερα αρνητικές: επηρεάζουν τη βασικότερη βιομηχανία των χωρών της Μεσογείου, που είναι ο τουρισμός.
H αύξηση της θερμοκρασίας των θαλάσσιων νερών (κατά 0,6 βαθμούς από τον 19ο αιώνα) είχε ως αποτέλεσμα να βρίσκουν αυτά τα ζώα ολοένα και πιο εκτεταμένες θαλάσσιες περιοχές για την αναπαραγωγή τους, για την οποία είναι ιδανικά τα θερμά νερά. Σε αυτά τα θερμά νερά, που επιπλέον γίνονται ολοένα και πιο μολυσμένα, ευνοείται η ανάπτυξη των μικροοργανισμών που αποτελούν το πλαγκτόν, την κυριότερη τροφή των μεδουσών. Άλλος ένας παράγοντας που ενίσχυσε την εισβολή των μεδουσών ήταν η αστικοποίηση των παράκτιων περιοχών η οποία σημείωσε έξαρση τα τελευταία χρόνια. Με την κατοίκηση των παραλίων, περισσότερο γλυκό νερό που άλλοτε κατέληγε στη θάλασσα κατακρατείται στην ενδοχώρα. Οι μέδουσες ευδοκιμούν σε αλμυρά νερά. Το γλυκό νερό σχημάτιζε ένα είδος φράγματος στα παράλια, κρατώντας τις μέδουσες σε απόσταση από τους ανθρώπους. Τώρα που το θαλάσσιο νερό έχει γίνει αλμυρό μέχρι εκεί που σκάει το κύμα, οι μέδουσες είναι ελεύθερες να φτάνουν μέχρι τις ακτές.
Ο άνθρωπος έβαλε όμως το χέρι για να «πειράξει» άλλη μια φυσική ισορροπία, η οποία διατηρούσε σε σταθερό επίπεδο τον πληθυσμό των μεδουσών. H υπεραλίευση ψαριών όπως ο τόνος και το σκουμπρί, αλλά και των χελωνών - υπολογίζεται ότι 25.000 θαλάσσιες χελώνες πιάνονται κάθε χρόνο στα δίχτυα - έχει εξαφανίσει τους φυσικούς εχθρούς των μεδουσών.

Απειλές
Η κυριότερη απειλή για τα ζώα και τα φυτά είναι η καταστροφή των βιοτόπων τους. Χαρακτηριστική περίπτωση ανθρώπινης επέμβασης στη φύση που μπορεί να οδηγήσει σε αφανισμό κάποια είδη, είναι τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα. Η δημιουργία π.χ. ενός φράγματος μπορεί να αλλάξει τόσο δραματικά το περιβάλλον, ώστε πολλά είδη φυτών και ζώων της συγκεκριμένης περιοχής να μην κατορθώσουν να προσαρμοστούν. Αν μάλιστα τα είδη αυτά είναι σπάνια και έχουν περιορισμένους πληθυσμούς, τότε κινδυνεύει να χαθεί το είδος στο σύνολό του. Για παράδειγμα, αν ξεσπούσε πυρκαγιά στο δάσος των Παπάδων στη Β Εύβοια, το μόνο μέρος στον κόσμο όπου φυτρώνει η ευβοϊκή δρυς (Quercus euboica), το συγκεκριμένο είδος δέντρου θα χανόταν για πάντα. Για το λόγο αυτόν, συχνά οι επιστήμονες επικεντρώνουν την προσοχή τους στα ενδημικά και σπάνια είδη. Η χώρα μας, ένας παράδεισος βιοποικιλότητας, διαθέτει τεράστιο αριθμό ειδών, από τα οποία πολλά είναι ενδημικά και σπάνια. Σοβαρή απειλή για τα ζώα και τα φυτά αποτελεί και η αλλοίωση της γενετικής σύστασής τους λόγω της εκμετάλλευσής τους από τον άνθρωπο. Τα φυτά και τα ζώα που χρησιμοποιούνται σήμερα στη γεωργία και την κτηνοτροφία παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές σε σχέση με τα άγρια είδη από τα οποία προήλθαν, αφού ο άνθρωπος τα έχει «βελτιώσει» με στόχο τη μεγιστοποίηση της παραγωγής. Οι νέες ποικιλίες έχουν με τον καιρό εκτοπίσει τελείως τις φυσικές και αντιμετωπίζουν συχνά προβλήματα προσαρμογής - με αποτέλεσμα να είναι συνεχώς απαραίτητη η χρήση φυτοφαρμάκων, ορμονών και ζιζανιοκτόνων.
Οι συνέπειες των διαταραχών του οικοσυστήματος για κάποιον οργανισμό δεν είναι πάντοτε εύκολο να προβλεφθούν. Για παράδειγμα, θα περίμενε κανείς ότι ο πληθυσμός ενός μικρού ψαριού θα αυξανόταν αν εξαφανιζόταν το πολύ μεγάλο ψάρι που το κυνηγά. Εχει ωστόσο παρατηρηθεί ότι η απώλεια του μεγάλου θηρευτή σημαίνει τη μεγάλη αύξηση των πληθυσμών κάποιων μέσων αλλά πολύ επιθετικών θηρευτών με αποτέλεσμα την εξολόθρευση των μικρών ψαριών. Μπορεί λοιπόν να μην μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως την πολύπλοκη δυναμική των θαλασσίων οικοσυστημάτων, μπορούμε όμως να είμαστε σίγουροι για τους κινδύνους που τα απειλούν. Σύμφωνα με τα στοιχεία της WWF για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι ελληνικές θάλασσες και οι θαλάσσιοι οργανισμοί, μια από τις σοβαρότερες απειλές για τις ελληνικές θάλασσες αλλά και τις ακτές είναι η ρύπανση από βιομηχανικά απόβλητα και διαρροές πετρελαίου.

Καθώς η Μεσόγειος είναι μια κλειστή θάλασσα (με στενούς διαύλους επικοινωνίας με τον Ατλαντικό Ωκεανό, τη Μαύρη Θάλασσα και την Ερυθρά Θάλασσα), είναι ιδιαιτέρως «ευάλωτη» στη μόλυνση. Από τη WWF έχουν επισημανθεί 115 περιοχές της Μεσογείου όπου παρατηρούνται υψηλά επίπεδα ρύπανσης. Στην Ελλάδα τέτοιες περιοχές βρίσκονται στον Θερμαϊκό Κόλπο, στον Πατραϊκό Κόλπο και στον Σαρωνικό Κόλπο - ιδιαιτέρως στην Ελευσίνα.
H ανεξέλεγκτη οικιστική και βιομηχανική ανάπτυξη κατά μήκος των ακτών χωρίς την παρουσία οργανωμένων μονάδων επεξεργασίας των λυμάτων, οι αμμοληψίες, οι εκχερσώσεις και η αυθαίρετη εκμετάλλευση των παραλιών για τουριστικούς σκοπούς έχουν καταστροφικές συνέπειες για τις ελληνικές θάλασσες.
Μεγάλος επίσης είναι ο κίνδυνος από την υπερβολική χρήση λιπασμάτων στις χερσαίες καλλιέργειες, αφού μέσω των υπόγειων υδροφορέων μεταφέρεται στη θάλασσα νερό με υψηλή περιεκτικότητα σε θρεπτικές ουσίες. Αυτό με τη σειρά του έχει ως αποτέλεσμα την υπερβολική ανάπτυξη φυτικών οργανισμών στη θάλασσα. Το φαινόμενο ονομάζεται ευτροφισμός και οδηγεί στην εξάντληση του οξυγόνου, το οποίο υπάρχει στο νερό από τα φυτά, και στη διαταραχή της οικολογικής ισορροπίας.
Ενα δεύτερο «ελληνικό» πρόβλημα, σύμφωνα με τα στοιχεία της WWF, είναι η υπεραλίευση. Δυστυχώς στη χώρα μας παρατηρείται χρήση αλιευτικών μέσων που αντιβαίνουν στην ελληνική νομοθεσία (δυναμίτες, συρόμενα δίχτυα), αλλά και παράνομη αλιεία σε περιόδους απαγόρευσης. Ολα αυτά έχουν επιφέρει εξάντληση ή σημαντική μείωση των ιχθυαποθεμάτων. Μεταξύ των ειδών τα οποία απειλούνται άμεσα από την υπεραλίευση και τα μη επιλεκτικά εργαλεία στη χώρα μας είναι ο τόνος, ο ξιφίας, το φαγκρί, το λυθρίνι, η συναγρίδα, το μπαρμπούνι, η σφυρίδα και ο ροφός.
Επιπροσθέτως τα συρόμενα εργαλεία (μηχανότρατες), όταν χρησιμοποιούνται στην παράκτια ζώνη, καταστρέφουν ολοκληρωτικά ό,τι καλύπτει τον βυθό της θάλασσας και εξαφανίζουν κάθε μορφή ζωής που εξαρτάται από αυτόν. H χρήση παράνομων αλιευτικών εργαλείων ευθύνεται επίσης για τον θάνατο πολλών θαλάσσιων θηλαστικών, όπως τα δελφίνια, και οι φώκιες, και χελωνών. Τα παραπάνω προβλήματα έχουν εξάλλου διαπιστωθεί και από ειδικούς επιστήμονες, όπως ο κ. Κωνσταντίνος Κουτσικόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, ειδικός σε θέματα θαλάσσιας αλιείας, ο οποίος επισημαίνει ότι οι συνέπειες της ανθρώπινης παρέμβασης σε παράκτιες περιοχές, οι οποίες συνεχώς μελετώνται, είναι μεγάλης έκτασης.

Η Ελλάδα είναι ίσως η πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης σε αριθμό ειδών ψαριών γλυκού νερού. Σύμφωνα με τη πιο πρόσφατη ανασκόπιση (Economidis 1999) έχουν καταγραφεί 126 είδη ψαριών και ένας τεράστιος αριθμός υποειδών στα γλυκά και τα υφάλμυρα νερά της Ελλάδας. Από τα είδη αυτά, τα 19 έχουν εισαχθεί στη χώρα, 26 είναι διάδρομα και 81 είναι αυτόχθονα που ζουν αποκλειστικά σε γλυκά νερά. Από τα αυτόχθονα είδη, περίπου 50, ή ένα ποσοστό 63 %, είναι ενδημικά της Ελλάδας, αν και μερικά από αυτά επίσης απαντώνται στο νοτιότερο τμήμα γειτονικών Βαλκανικών χωρών. Αυτός ο υψηλός βαθμός ενδημισμού αποδίδεται εν μέρει στην περίπλοκη γεωλογική ιστορία της Ελλάδας και εν μέρει στις κλιματικές συνθήκες (Economidis, 1991).
Πολλά από τα ενδημικά είδη έχουν μια περιορισμένη γεωγραφική κατανομή και είναι ευαίσθητα σε δυσμενείς κλιματολογικές συνθήκες και ανθρωπογενείς επιδράσεις. Περισσότερο από το 1/3 των αυτόχθονων ειδών μπορούν να καταταχθούν σαν κινδυνεύοντα, τρωτά, σπάνια ή αδιευκρίνιστης πληθυσμιακής κατάστασης (21 είδη περιγράφονται στο "Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Σπονδυλοζώων της Ελλάδας", Οικονομίδης, 1992). Ήδη, πολλοί τοπικοί πληθυσμοί έχουν εξαφανισθεί. Αυτές οι εξαφανίσεις πληθυσμών συνέπεσαν με μεγάλες διαταραχές των οικοσυστημάτων από τον Ανθρωπο, όπως είναι οι αποξηράνσεις υγροτόπων, η αφαίρεση νερού για Αρδευση ή ύδρευση, η ρύπανση και διάφορα τεχνικά έργα.

ΛΕΞΙΚΟ

οίκος ο [íkos] :
1. (λόγ. ) κατοικία, σπίτι.


σύστημα το [sístima] :
σύνολο από σώματα, πράγματα, έννοιες ή διαδικασίες που βρίσκονται σε αλληλεξάρτηση, έτσι ώστε κάθε μεταβολή στο ένα από αυτά να έχει επίδραση σε ένα ή σε όλα τα άλλα.

οικοσύστημα το [ikosístima] :
βασική οικολογική μονάδα που αποτελείται από το φυσικό περιβάλλον και τους οργανισμούς (ζώα, φυτά) που ζουν σ'' αυτό:
Προστασία / αλλοίωση / καταστροφή ενός οικοσυστήματος.
[λόγ. < γαλλ. écosystème (ή αγγλ. ecosystem) < éco(logie) = οικο(λογία) + système = σύστημα]

ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ


ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

Bασίλειο των αρπακτικών πουλιών

Ήταν κάποτε 4 εποχές του χρόνου




Ο Αντόνιο Βιβάλντι το 1725 δημιούργησε τις περίφημες «Τέσσερις εποχές» και εξυμνούσε τους ήχους της φύσης.Αν τις έγραφε, όμως, σήμερα στη σύνθεσή του θα του έλειπαν οι ήχοι της άνοιξης και του φθινοπώρου.Κάποτε οι εποχές του χρόνου ήσαν τέσσερις, τώρα το μόνο σίγουρο είναι ότι έγιναν δύο. Το καλοκαίρι θα πάψει να μετράει τρεις μήνες: θα αρχίζει τον Μάιο και θα συνεχίζεται και τον Σεπτέμβριο. Αυτό σημαίνει ότι ο χειμώνας ενεργειακά θα κοστίζει λιγότερο, ενώ η άνοδος της θερμοκρασίας θα οδηγήσει σε αύξηση της ενεργειακής ζήτησης το καλοκαίρι.


* Αυτό είναι ένα από τα συμπεράσματα της έρευνας του δόκτορα Χ. Γιαννακόπουλου, ερευνητή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, στο πλαίσιο του Προγράμματος ENSEMBLES, που στοχεύει στη μείωση της αβεβαιότητας των κλιματικών προβλέψεων.


* Ως το 2100 η μέση θερμοκρασία στην Ελλάδα θα αυξηθεί 2-5°C σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, ενώ η στάθμη της θάλασσας θα ανέβει και προβλέπεται μεγαλύτερη συχνότητα στα ακραία καιρικά φαινόμενα.


* Η ετήσια βροχόπτωση στη χώρα θα μειωθεί περίπου 15%-20%. Οι βροχές θα είναι ραγδαίες και, εκεί που έβρεχε όλο τον χειμώνα, τώρα η βροχή θα πέφτει λιγότερες ημέρες αλλά θα έχει μεγαλύτερη ένταση.


* Οι έντονες βροχοπτώσεις θα επηρεάσουν περισσότερο τις περιοχές της δυτικής Ελλάδας (συμπεριλαμβανομένης και της πυρόπληκτης Πελοποννήσου).


* Στη βόρεια Ελλάδα θα έχουμε περίπου έναν μήνα τον χρόνο λιγότερο νυχτερινούς παγετούς. Αντίθετα, στη νότια Ελλάδα οι επιπτώσεις στη γεωργία θα είναι αρνητικές λόγω της αυξημένης ζέστης.


* Το καλοκαίρι θα αυξηθούν οι ημέρες με κίνδυνο πυρκαγιάς, ενώ στον ηπειρωτικό κορμό της χώρας μέχρι το 2050 αναμένεται να αυξηθεί κατά 4 εβδομάδες το διάστημα υψηλού κινδύνου για δασικές πυρκαγιές.


* Λόγω του θερμότερου χειμώνα, θα χρειάζονται 3 εβδομάδες λιγότερες στην κατανάλωση ενέργειας για θέρμανση, η άνοδος της θερμοκρασίας, όμως, θα οδηγήσει σε αύξηση την ενεργειακή ζήτηση για κλιματισμό την καλοκαιρινή περίοδο.


Ακραία καλοκαίρια


Αυτή η επιπλέον ζήτηση για ενέργεια, σε συνδυασμό με τη μείωση της υδροηλεκτρικής παραγωγής και τα προβλήματα διαθεσιμότητας νερού ψύξης, ενδέχεται να οδηγήσει σε ασυνέχειες των ενεργειακών αποθεμάτων.Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών χαρακτήρισε το καλοκαίρι του 2007 το πιο ακραίο όλων των εποχών καταγράφοντας θερμοκρασίες μέχρι και 44,8° C, ενώ για 26 μερόνυχτα ο υδράργυρος κόλλησε πάνω από 37°C. Σημειώνει ο Χ. Γιαννακόπουλος: «Οι αλλαγές στη συχνότητα και την ένταση των ακραίων καιρικών και κλιματολογικών φαινομένων ενδεχομένως να αποτελέσουν σοβαρή απειλή για την ανθρώπινη υγεία. Αυτές οι απειλές ενδέχεται να είναι άμεσες, όπως κύματα καύσωνα και πλημμύρες, ή έμμεσες, για παράδειγμα με την εξάπλωση μολυσματικών ασθενειών. Ιδιαίτερα ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες θα είναι οι ηλικιωμένοι. Ειδικά στην Αττική προβλέπεται ότι πέρα του φυσιολογικού αριθμού θανάτων ανά μέρα, θα υπάρξουν 10 έως 40 επιπλέον θάνατοι λόγω καύσωνα».


* Σχεδόν το ίδιο έντονα κλιματικά φαινόμενα θα επικρατήσουν και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η θερμοκρασία θα ανέβει 2-6°C.


Οι ορεινές περιοχές στις Άλπεις είναι ιδιαίτερα τρωτές στις κλιματικές αλλαγές, ήδη έχουν υποστεί συνέπειες από την υψηλότερη άνοδο της θερμοκρασίας σε σχέση με τον μέσο όρο.


* Η αβέβαιη χιονοκάλυψη είναι εμφανές ότι ήδη βλάπτει τον χειμερινό τουρισμό. Επίσης, τα παράκτια οικοσυστήματα -υγρότοποι στη Βαλτική, τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα- παρουσιάζουν υψηλή επικινδυνότητα και ευτροφισμό (έλλειψη οξυγόνου λόγω ανάπτυξης βακτηρίων).


* Επίσης στην αλιεία, αναμένεται να παρουσιαστούν αλλαγές στα πρότυπα μετανάστευσης των ψαριών. Η υπερβολική εκμετάλλευση των πόρων είναι η μεγαλύτερη απειλή για τη βιωσιμότητα της αλιείας.


* Η βόρεια Ευρώπη θα επωφεληθεί από τη μειωμένη ζήτηση ενέργειας για θέρμανση που θα επιφέρει μεγαλύτερη απόδοση των εμπορικών δασών.


* Στη νότια πλευρά της θα παρατηρηθεί αύξηση απόδοσης καλλιεργειών. Απειλή θα είναι η ξηρασία, η λειψυδρία, οι καύσωνες, οι δασικές πυρκαγιές και η μειωμένη απόδοση καλλιεργειών.


* Οι περιοχές που θα πληγούν περισσότερο είναι:


- ΑΦΡΙΚΗ: Μέχρι το 2020, 75-250 εκατομμύρια άνθρωποι θα υποφέρουν από έλλειψη νερού.


- ΑΣΙΑ: Οι αποδόσεις των καλλιεργειών μειώνονται κατά 30% στην κεντρική και τη νότια Ασία και αυξάνονται κατά 20% στην ανατολική και τη νοτιοανατολική Ασία μέχρι το 2050.- ΩΚΕΑΝΙΑ: Σημαντική απώλεια βιοποικιλότητας ως το 2020, διάβρωση ακτών, απώλεια τουρισμού.


- ΝΟΤΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ: Μέχρι το 2050 αντικατάσταση του τροπικού δάσους του Αμαζονίου από σαβάνα.


- ΒΟΡΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ: Αυξημένη θνησιμότητα στις μεγάλες πόλεις λόγω επεισοδίων καύσωνα.* Ποιους τομείς θα επηρεάσουν περισσότερο οι κλιματικές αλλαγές;


- ΝΕΡΟ: Μείωση των υδατικών αποθεμάτων από χιόνι και παγετώνες σε περιοχές κοντά σε βουνά (1/6 παγκόσμιου πληθυσμού).


-ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ: Το 20%-30% των ειδών του φυτικού και του ζωικού βασιλείου θα απειλείται από εξαφάνιση αν η παγκόσμια θερμοκρασία ανέβει 2°C.


- ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ: Μείωση απόδοσης καλλιεργειών σε χαμηλά γεωγραφικά πλάτη, αύξηση απόδοσης σε ψηλότερα πλάτη, αν η αύξηση θερμοκρασίας δεν ξεπεράσει τους 3°C.


- ΑΚΤΕΣ: Απειλή η αύξηση της στάθμης της θάλασσας για εκατομμύρια ανθρώπους.

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2007

Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ

ΟΙ 300 ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ

H MAXH TΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ



Μάχη των Θερμοπυλών
Πόλεμος:
Χρονολογία:
480 π.Χ.
Τόπος: Θερμοπύλες
Έκβαση: Νίκη των Περσών
Μαχόμενοι:
Έλληνες
Πέρσες
Αρχηγοί
Λεωνίδας
Ξέρξης
Δυνάμεις
7000
200.000 με 1.700.000
Απώλειες
2400
20.000 με 30.000

Η μάχη των Θερμοπυλών







Στο τέλος του χρόνου 481 π.Χ., όλες οι Περσικές προετοιμασίες για την εκστρατεία εναντίον της Ελλάδος είχαν τελειώσει και τον επόμενο χρόνο 480 π.Χ., μετά τις ανοιξιάτικες βροχές, ο τεράστιος στρατός βάδισε προς τον Ελλήσποντο. Επί εφτά ημέρες και νύχτες, ο στρατός περνούσε στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, η στρατιωτική δύναμη με τους ακολούθους ξεπερνούσε 5,000,000 άνδρες, ο δε ναυτικός στόλος αριθμούσε 1207 πλοία. Ο στρατός αποτελείτο από 1,700,000 στρατιώτες, 80,000 ιππείς και 20,000 Λιβύους και Άραβες, με άρματα και καμήλες. Επί πλέον, οι Θρακικές και Μακεδονικές πόλεις της βόρειας Ελλάδος διέθεσαν περισσότερο από 300,000 άνδρες. Οι Περσικές δυνάμεις έφθασαν στη Θεσσαλία 480 π.Χ., χωρίς καμία αντίσταση. Στο μεταξύ, μια μικρή δύναμη που έστειλαν οι Ελληνικές πόλεις υπό την αρχηγία του βασιλιά Λεωνίδα, στρατοπέδευσε στις Θερμοπύλες.



Η Αθήνα και η Σπάρτη συμβουλεύθηκαν το μαντείο των Δελφών και έλαβαν τρομακτικές απαντήσεις. Οι Αθηναίοι, οι οποίοι δεν μπορούσαν να δεχθούν τον χρησμό "φύγετε στα πέρατα του κόσμου", είπαν στο μαντείο ότι θα παραμείνουν εκεί μέχρι να πεθάνουν, περιμένοντας ένα καλύτερο χρησμό. Το μαντείο τότε τους έδωσε έναν καινούργιο χρησμό, ο οποίος έλεγε ότι "ένα ξύλινο τείχος θα επιζήσει από την καταστροφή της Αττικής" και "η θεϊκή Σαλαμίνα θα καταστρέψει τα παιδιά των γυναικών". Στο συμβούλιο των Αθηναίων, ο Θεμιστοκλής αργότερα χρησιμοποιώντας επιχειρήματα είπε ότι τα ξύλινα τείχη ήταν ο στόλος τους και ότι αν ο θεός προφήτευε κακό για την Ελλάδα, δεν θα χρησιμοποιούσε ποτέ την λέξη "θεϊκή", αλλά την λέξη "ολέθρια" (σχετλίη). Στους Σπαρτιάτες ο χρησμός ήταν το ίδιο ζοφερός, λέγοντας τους ότι "ή η Σπάρτη θα έπρεπε να χαθεί, ή ένας βασιλιάς της". Όταν ο Ξέρξης έφθασε στις Θερμοπύλες, βρήκε να υπερασπίζεται από ένα σώμα 300 Σπαρτιατών και από 7,000 οπλίτες άλλων πόλεων, υπό την αρχηγία του Σπαρτιάτη βασιλιά Λεωνίδα.



Ο Ξέρξης μαθαίνοντας για τον μικρό αριθμό των Ελληνικών δυνάμεων και ότι αρκετοί Σπαρτιάτες έξω από τα τείχη γυμνάζονταν και χτένιζαν τα μαλλιά τους, στην αμηχανία του, κάλεσε τον Δημάρατο να του εξηγήσει την έννοια όλων αυτών. Ο Δημάρατος του είπε, ότι οι Σπαρτιάτες θα υπερασπισθούν το μέρος μέχρι θανάτου και ότι υπήρχε παράδοση να πλένουν και να χτενίζουν τα μαλλιά τους με ιδιαίτερη προσοχή, όταν επρόκειτο να θέσουν την ζωή τους σε κίνδυνο. Ο Ξέρξης που δεν πίστεψε τον Δημάρατο, καθυστέρησε την επίθεση επί τέσσαρες μέρες, νομίζοντας ότι οι Έλληνες θα διασκορπίζονταν, όταν θα αντιλαμβάνονταν τις μεγάλες δυνάμεις του.



Όταν είπαν σε ένα Σπαρτιάτη για τον μεγάλο αριθμό των Περσικών δυνάμεων, οι οποίοι με τα βέλη τους θα έκρυβαν τον ήλιο, απάντησε "τόσο το καλύτερο, θα πολεμήσουμε στην σκιά".



Την πέμπτη ημέρα ο Ξέρξης επιτέθηκε χωρίς καμία επιτυχία και με μεγάλες απώλειες, αν και οι Μήδες πολέμησαν γενναία. Τότε έδωσε διαταγή στην προσωπική του φρουρά, τους "Αθανάτους" υπό την αρχηγία του Υρδάνη, ένα σώμα δέκα χιλιάδων ανδρών από τους καλύτερους Πέρσες στρατιώτες, να επιτεθούν, αλλά και αυτοί απέτυχαν και παρατηρήθηκε ότι ο Ξέρξης πήδησε από τον θρόνο του τρεις φορές, από θυμό και αγωνία. Την επόμενη μέρα επετέθησαν και πάλι, δεν υπήρξε όμως καμία πρόοδος. Ο Ξέρξης ήταν απελπισμένος, αλλά η τύχη του άλλαξε, όταν ο Εφιάλτης, γιος του Ευρίδημου από την Μαλίδα, του είπε για ένα κρυφό μονοπάτι μέσα στο βουνό. Αμέσως εστάλη η ισχυρή Περσική δύναμης των Αθανάτων, με τον αρχηγό τους Υρδάνη, οδηγούμενη από τον προδότη. Τα ξημερώματα έφθασαν στην κορυφή, όπου είχαν στρατοπεδεύσει οι Φωκείς, οι οποίοι μόλις είδαν τον Περσικό στρατό ετράπησαν σε φυγή.



Όταν ο Λεωνίδας έμαθε τα γεγονότα, διέταξε να συγκληθεί το συμβούλιο του πολέμου. Πολλοί είχαν την γνώμη, ότι έπρεπε να αποσυρθούν και να βρουν μία καλύτερη τοποθεσία για να αμυνθούν, αλλά ο Λεωνίδας, ο οποίος εδεσμεύετο από τους νόμους της Σπάρτης και από τον χρησμό, που είχε προφητεύσει, ότι είτε η Σπάρτη ή ένας βασιλιάς της Σπάρτης θα έπρεπε να θυσιαστεί, αρνήθηκε. Τριακόσιοι Σπαρτιάτες και επτακόσιοι Θεσπιείς πήραν την απόφαση να μείνουν και να μαχηθούν. Στους υπόλοιπους επετράπη να φύγουν, με εξαίρεση τετρακοσίων Βοιωτών οι οποίοι κρατήθηκαν ως όμηροι.



Ο Λεωνίδας δεν περίμενε την Περσική επίθεση, η οποία καθυστερούσε από τον Ξέρξη και βάδισε εναντίον τους. Στην μάχη που επακολούθησε χιλιάδες Πέρσες σκοτώθηκαν και οι υπόλοιποι υποχώρησαν προς την θάλασσα, αλλά όταν τα Σπαρτιάτικα δόρατα έσπασαν, οι Σπαρτιάτες άρχισαν να έχουν απώλειες και ένας από τους πρώτους που έπεσαν, ήταν ο Λεωνίδας. Γύρω από το σώμα του μία από τις πιο σκληρές μάχες έλαβε μέρος. Τέσσερις φορές οι Πέρσες επιτέθηκαν να το πάρουν και τις τέσσερις απωθήθηκαν. Στο τέλος, οι Σπαρτιάτες εξαντλημένοι και πληγωμένοι, μεταφέροντας το σώμα του Λεωνίδα, αποσύρθηκαν πίσω από το τείχος, αλλά περικυκλώθηκαν από τον εχθρό, που τους σκότωσε με βέλη.



Σε αυτό το σημείο, ένα μαρμάρινο λιοντάρι τοποθετήθηκε από τους Έλληνες προς τιμήν του Λεωνίδα και των ανδρών του, καθώς και δύο άλλα μνημεία πλησίον του.Σε ένα από αυτά, έχουν γραφεί οι αθάνατες λέξεις:



"Ω ξείν αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα,



τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι".



"Ξένε διαβάτη μήνυσε στους Σπαρτιάτες, πως είμαστε 'δω πεσμένοι πιστοί στα δικά τους προστάγματα."