Υλοποίηση της Ανοιχτής τάξης. Η Προσπάθεια του Δάσκαλου της Δράσης για Φως και Χρώμα στην Εκπαίδευση. Ο Δια Βίου και Ανυπέρβλητος Αγώνας του Δάσκαλου για τον Μαθητή Του...

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

«Στα 17 θα φύγω για πρώτη φορά από το χωριό μου...»


Οι μαθητές στο Ραπτόπουλο Ευρυτανίας ονειρεύονται την 5ήμερη

«Κρήτη ή Ρόδος, δεν έχει σημασία. Για μένα θα είναι πρωτόγνωρη εμπειρία», λέει ο Γιώργος από το Ραπτόπουλο Ευρυτανίας που μαζί με τους συμμαθητές του ετοιμάζεται για την πρώτη του εξόρμηση...
«Δεν έχω φύγει ποτέ μακριά από το χωριό. Περιμένω πώς και πώς την εκδρομή στο τέλος της χρονιάς. Κρήτη ή Ρόδος, δεν έχει σημασία. Για μένα θα είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία».
O Γιώργος είναι μαθητής της Γ΄ Λυκείου στο Ραπτόπουλο Ευρυτανίας. Για τον ίδιο και τους δεκατρείς συμμαθητές του η πενθήμερη εκδρομή στο τέλος της χρονιάς είναι ένα μεγάλο όνειρο. Η καθημερινότητα στα χωριά της περιοχής για έναν έφηβο δεν είναι εύκολη, αφού στερούνται τα στοιχειώδη για τη μετακίνηση, τη διασκέδαση, ακόμα και τη μόρφωση. Γι΄ αυτό η... εξόρμηση με τους συμμαθητές θα αποτελέσει εξαιρετική εμπειρία. «Όταν γυρίσω από το σχολείο και τελειώσω το διάβασμα δεν έχω τίποτα να κάνω για να περάσει η ώρα. Μαζευόμαστε στην τηλεόραση, αν και δεν πιάνουμε παρά μόνο δυο- τρία κανάλια, και περνά η μέρα. Τον χειμώνα κάθομαι συνήθως κοντά στο τζάκι για να ζεσταθώ και κοιτάζω τη φωτιά μέχρι να πάω για ύπνο. Η μόνη μας εκδρομή γίνεται μια φορά τον μήνα, όταν παίζουμε μπάλα όλοι μαζί στο γήπεδο ενός γειτονικού χωριού. Περιμένω την πενθήμερη με λαχτάρα», λέει. Η ζωή σε ένα ορεινό χωριό της Ελλάδας διαφέρει ολοκληρωτικά από αυτήν στις μεγάλες πόλεις. Τα παιδιά μεταβαίνουν από την Πρασιά, τα Λεπιανά, τα Κέδρα, το Καταφύλλι και άλλα γύρω χωριά με τις «κλούβες», ειδικά διαμορφωμένα κλειστά οχήματα που λειτουργούν ως σχολικά λεωφορεία, μέχρι τον κεντρικό δρόμο από όπου θα πάρουν το ΚΤΕΛ για το σχολείο. Οι διαδρο μές σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα δύσβατες, ενώ τον χειμώνα ο δρόμος κλείνει από κατολισθήσεις.
Χωρίς φροντιστήριο
«Αν χρειαστεί μετακινούμε με τα χέρια μας τις πέτρες από τον δρόμο μέχρι να έρθουν τα συνεργεία να τον ανοίξουν. Έχω χάσει αρκετές φορές την πρώτη ώρα επειδή καθυστερήσαμε», λέει ο Αργύρης, μαθητής επίσης της Γ΄ Λυκείου. Όπως τονίζει, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, το επίπεδο στο μάθημα είναι αρκετά υψηλό, ενώ με την ενισχυτική διδασκαλία που παρακολουθούν μετά το τέλος του κανονικού προγράμματος καλύπτουν αρκετά κενά. «Ορισμένα βιβλία στην αρχή της χρονιάς άργησαν να έρθουν, τώρα πια το πρόβλημα λύθηκε. Στην περιοχή δεν υπάρχει φροντιστήριο, αλλά το μάθημα που κάνουμε στο σχολείο είναι ικανό να μας βοηθήσει να πάμε καλά». «Τα παιδιά στερούνται την επαφή με τον πολιτισμό, την ενημέρωση και την επικοινωνία. Δεν υπάρχουν πολιτιστικές ομάδες, σύλλογοι, έστω ένας χώρος να γίνει μια στοιχειώδης θεατρική παράσταση», μας λέει η κ. Αναστασία Τσακιράκη, διευθύντρια του Γυμνασίου και των Λυκειακών Τάξεων Ραπτόπουλου. Η παρέα της Γ΄ Λυκείου έχει αρχίσει από τώρα την προετοιμασία για το... μεγάλο όνειρο, την πενθήμερη εκδρομή. Προσπαθεί να συγκεντρώσει χρήματα, ενώ και το σχολείο θα βοηθήσει με ένα μικρό ποσό. «Θα οργανώσουμε λαχειοφόρο αγορά, θα φτιάξουμε ημερολόγια, θα πάμε να πούμε τα κάλαντα στα γύρω χωριά. Θα μαζέψουμε σίγουρα τα χρήματα που μας χρειάζονται και θα πραγματοποιήσουμε αυτό το όνειρό μας», λένε οι μαθητές.

"TA NEA" Τετάρτη, 12 Δεκεμβρίου 2007


Ερωτήσεις:


  1. Πώς είναι η καθημερινότητα σ' ένα ορεινό χωριό για ένα μαθητή;

  2. Πού βρίσκεται το σχολείο; Πώς πηγαίνει σ' αυτό;

  3. Σκέψου και σύγκρινε τη δική σου καθημερινότητα-που ζεις στην Αθήνα- μ' αυτή του Γιώργου...
  4. Γράψε στο google earth : Raptopoulo και αναζήτησέ το...

Δεν υπάρχουν σχόλια: