ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Το δημοτικό τραγούδι είναι η ποιητική και μουσική έκφραση της λαϊκής ψυχής των Ελλήνων διαμέσου των αιώνων. Είναι το καταστάλαγμα της λαϊκής ευαισθησίας, που μέσα από τον ποιητικό και μουσικό λόγο εκφράζει μεγάλα και μικρά συναισθήματα, ανθρώπινες καταστάσεις, περιστατικά και γεγονότα που συγκινούν και αγγίζουν τον απλό λαό, όλα βγαλμένα από την ίδια τη ζωή.
Δημιούργημα του ίδιου του λαού, ανώνυμων και προικισμένων δημιουργών, συνταιριάζει στίχους, τραγούδι και χορό, για να επιστρέψει πάλι σ' αυτόν και να γίνει κτήμα του, κομμάτι της δικής του ζωής. Για να θυμίσει ή να υμνήσει συναισθήματα, αξίες και τη φύση, ν' αφηγηθεί ανθρώπινες καταστάσεις και γεγονότα, όλες τις πτυχές της ζωής. Και για να τον συντροφέψει σε λύπες και χαρές, στη δουλειά και στην ανάπαυση, σε γλέντια και γιορτές, στον πόλεμο και στο θάνατο. Και να του μεταδώσει ρυθμό στην ψυχή και στα πόδια, χορεύοντας τον παραδοσιακό χορό, τον καλαματιανό και τον τσάμικο, τον συρτό και τον μπάλο, και τους τόσους άλλους δημοτικούς χορούς της πατρίδας μας.
Το δημοτικό τραγούδι, αναπόσπαστο κομμάτι της λαϊκής μας παράδοσης, ζυμώθηκε με τη νεώτερη ελληνική ιστορία, με ιδιαίτερο σταθμό την περίοδο της ελληνικής επανάστασης του 21. Αποτέλεσε έτσι ένα πολύτιμο συστατικό της ιστορικής πορείας του τόπου, κρατώντας ζωντανή την εθνική μνήμη και αναλλοίωτη την εθνική συνείδηση. Και περνώντας από στόμα σε στόμα, από γενιά σε γενιά, διαμορφώθηκε, τροποποιήθηκε ή προσαρμόστηκε σύμφωνα με τα τοπικά χαρακτηριστικά και τις ιστορικές συγκυρίες, για να φτάσει μέχρι τις μέρες μας, παραμένοντας γνήσιο κτήμα, πνευματικό εργαλείο και αυθεντικός τρόπος έκφρασης του λαού. Για να επαληθευτεί έτσι, ότι αποτελεί το "αψευδές κάτοπτρο πάνω στο οποίο καθρεπτίζεται ο κατ΄ ουσία ατομικός και ο εθνικός βίος ενός λαού".