ΕΛΙΑ

Ελιά. Το δένδρο της Μεσογείου.

" η σταχτόχλωμη ελιά,

η παιδοτρόφα,

που ποτέ κανείς ή νέος ή γηραιός

με χέρι εχθρικό θα σώσει ν’ αφανίσει,

γιατί απάνω της τα παντ’ ανοιχτά

ο Μόριος Δίας

και η γλαυκόφθαλμη Αθηνά

έχουν τα μάτια".(Σοφοκλής, Οιδίπους επί Κολονώ)
Ελιά, αυτό το ιερό δένδρο της αφθονίας θεωρείται πηγή υγείας και ζωής από την αρχαιότητα. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η ελιά φυτεύθηκε στην Ακρόπολη από τη Θεά Αθηνά. Ο καρπός της ήταν ευλογημένος, σύμβολο γνώσης, σοφίας, αφθονίας, υγείας, δύναμης και ομορφιάς. Πάνω του στήριξαν θρύλους, παραδόσεις και θρησκευτικές τελετές.
Αλλά σύμφωνα και με τις χριστιανικές παραδόσεις, η ελιά ήταν το πρώτο δένδρο που αναδύθηκε από τα νερά μετά τον μεγάλο κατακλυσμό, δείχνοντας στον Νώε ότι ο άνθρωπος μπορούσε να κατοικήσει πάλι στη γη. Έτσι η ελιά έγινε κομιστής της νέας ειρήνης ανάμεσα στο Θεό και τον άνθρωπο.
Η σκαπάνη των αρχαιολόγων μας αποκαλύπτει καλλιέργειες ελιάς σε όλη τη μεσογειακή λεκάνη. Στην Κρήτη(2.000 π.Χ.), την Αίγυπτο, τη Συρία και αργότερα στις νότιες ακτές της Ισπανίας, στην Καρχηδόνα, και τη Σικελία.
Οι Έλληνες ίδρυσαν κέντρα εμπορίου της ελιάς γύρω από τη Μεσόγειο μεταδίδοντας έτσι την καλλιέργειά της.
Οι Ρωμαίοι κατά το 2ο αιώνα μ.Χ. συνέχισαν τη διάδοσή της στη Βόρεια Αφρική. Με ισπανικές και πορτογαλικές καραβέλες η ελιά έφτασε μέχρι την αμερικάνικη ήπειρο. Υπάρχουν στοιχεία ότι καλλιεργήθηκε ακόμα και στο Περού, το Μεξικό και την Αργεντινή τον 16ο αιώνα.
Στα τέλη του 18ου αιώνα είχε εξαπλωθεί και στην Καλιφόρνια.
Σήμερα η ελιά είναι καθιερωμένη σαν εθνικό δένδρο των Ελλήνων και το λάδι εθνικό μας προϊόν.

Τα πάντα για την ελιά: 1 2 3