Στο αρχείο… η ιστορία των Εξαρχείων
Στους τοίχους αντιεξουσιαστικά συνθήματα δίνουν το στίγμα άλλων εποχών. Στις κολόνες πολύχρωμες αφίσες προσκαλούν (και προκαλούν) σε σύγχρονους, αλλά εναλλακτικούς, δρόμους διασκέδασης. Δύο κόσμοι που συναντιούνται. Η πλατεία Εξαρχείων ήταν πάντα «στέκι» για πολλές διαφορετικών καταβολών, στιλ και συμπεριφορών φιγούρες της πόλης. Σήμερα, όμως, κάτι αλλάζει στα Εξάρχεια. Οι νεαροί θαμώνες αντιδρούν: «Δεν θέλουμε να γίνει Γκάζι ή Ψυρρή». Οι καταστηματάρχες διαφωνούν: «Αρκετή δυσφήμηση έχουμε υποστεί, ως άντρο αναρχικών και τοξικομανών. Ενα μετρό χρειαζόμαστε, μια ανάπλαση, για να δουλέψουμε».
Πρόσφατα έκλεισε και ένα από τα ιστορικά στέκια της πλατείας που στεγαζόταν στο ισόγειο της «Μπλε Πολυκατοικίας» – κτιρίου ορόσημου για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική.
Το «Φλοράλ» για τους νεότερους ή «Καφενείο του Σταυροπιερράκου», όπως ήταν γνωστό στους παλαιότερους, αποτελούσε το σήμα κατατεθέν της ιδιότυπης και ετερόκλητης φύσης της περιοχής. «Το παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο, που λειτουργούσε μέχρι το 1993, έδωσε τη θέση του σ’ ένα ζεστό, ζωντανό στέκι», σημειώνει ο επί 15 χρόνια ιδιοκτήτης του «Φλοράλ», κ. Κωνσταντίνος Λιόντας, και συνεχίζει: «Είναι μια ζωντανή περιοχή όπου συνυπάρχουν αρμονικά όλα τα μαγαζιά, το καθένα με το χαρακτήρα του. Ο κύκλος του “Φλοράλ” έκλεισε και γι’ αυτό αποχώρησα. Δεν θα ξεχάσω τα αλήστου μνήμης αποκριάτικα πάρτι του, που υπήρξαν το αποκορύφωμα της κάθε χρονιάς. Δεν το πιστεύω όταν με πλησιάζουν θαμώνες και συγκινημένοι μού εξομολογούνται πως χάθηκαν με την παρέα τους από τότε που κλείσαμε». Η 24χρονη Ειρήνη –κάτοικος της περιοχής και θαμώνας του καταστήματος– διερωτάται για το τι θα γίνει στη θέση του: «Τα Εξάρχεια έχουν το χαρακτήρα τους. Είναι κρίμα να μπουν σε μια διαδικασία “τρεντοποίησης”. Ενα ακόμα τρέντι φαγάδικο τι να το κάνουμε;». Η ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων έχει παίξει ρόλο στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας.
Η στέγαση εκεί τμημάτων του Πολυτεχνείου και του Πανεπιστημίου της Αθήνας προσέλκυσε στο παρελθόν διανοούμενους και φοιτητές, ενώ αποτέλεσε -και αποτελεί- περιοχή που στεγάζουν τα γραφεία τους οργανώσεις της κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, ενώ παραμένει μέχρι σήμερα χώρος ζυμώσεων και δράσης για αναρχικές ομάδες.
Στους τοίχους αντιεξουσιαστικά συνθήματα δίνουν το στίγμα άλλων εποχών. Στις κολόνες πολύχρωμες αφίσες προσκαλούν (και προκαλούν) σε σύγχρονους, αλλά εναλλακτικούς, δρόμους διασκέδασης. Δύο κόσμοι που συναντιούνται. Η πλατεία Εξαρχείων ήταν πάντα «στέκι» για πολλές διαφορετικών καταβολών, στιλ και συμπεριφορών φιγούρες της πόλης. Σήμερα, όμως, κάτι αλλάζει στα Εξάρχεια. Οι νεαροί θαμώνες αντιδρούν: «Δεν θέλουμε να γίνει Γκάζι ή Ψυρρή». Οι καταστηματάρχες διαφωνούν: «Αρκετή δυσφήμηση έχουμε υποστεί, ως άντρο αναρχικών και τοξικομανών. Ενα μετρό χρειαζόμαστε, μια ανάπλαση, για να δουλέψουμε».
Πρόσφατα έκλεισε και ένα από τα ιστορικά στέκια της πλατείας που στεγαζόταν στο ισόγειο της «Μπλε Πολυκατοικίας» – κτιρίου ορόσημου για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική.
Το «Φλοράλ» για τους νεότερους ή «Καφενείο του Σταυροπιερράκου», όπως ήταν γνωστό στους παλαιότερους, αποτελούσε το σήμα κατατεθέν της ιδιότυπης και ετερόκλητης φύσης της περιοχής. «Το παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο, που λειτουργούσε μέχρι το 1993, έδωσε τη θέση του σ’ ένα ζεστό, ζωντανό στέκι», σημειώνει ο επί 15 χρόνια ιδιοκτήτης του «Φλοράλ», κ. Κωνσταντίνος Λιόντας, και συνεχίζει: «Είναι μια ζωντανή περιοχή όπου συνυπάρχουν αρμονικά όλα τα μαγαζιά, το καθένα με το χαρακτήρα του. Ο κύκλος του “Φλοράλ” έκλεισε και γι’ αυτό αποχώρησα. Δεν θα ξεχάσω τα αλήστου μνήμης αποκριάτικα πάρτι του, που υπήρξαν το αποκορύφωμα της κάθε χρονιάς. Δεν το πιστεύω όταν με πλησιάζουν θαμώνες και συγκινημένοι μού εξομολογούνται πως χάθηκαν με την παρέα τους από τότε που κλείσαμε». Η 24χρονη Ειρήνη –κάτοικος της περιοχής και θαμώνας του καταστήματος– διερωτάται για το τι θα γίνει στη θέση του: «Τα Εξάρχεια έχουν το χαρακτήρα τους. Είναι κρίμα να μπουν σε μια διαδικασία “τρεντοποίησης”. Ενα ακόμα τρέντι φαγάδικο τι να το κάνουμε;». Η ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων έχει παίξει ρόλο στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας.
Η στέγαση εκεί τμημάτων του Πολυτεχνείου και του Πανεπιστημίου της Αθήνας προσέλκυσε στο παρελθόν διανοούμενους και φοιτητές, ενώ αποτέλεσε -και αποτελεί- περιοχή που στεγάζουν τα γραφεία τους οργανώσεις της κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, ενώ παραμένει μέχρι σήμερα χώρος ζυμώσεων και δράσης για αναρχικές ομάδες.
Ωστόσο, η έντονη αυτή «πολιτικοποίηση» της περιοχής, σε συνδυασμό με τις αντιδράσεις που έχουν κατά καιρούς εκδηλωθεί για τις μονάδες απεξάρτησης από τα ναρκωτικά οι οποίες λειτουργούν στην περιοχή, αλλά και των επεισοδίων από «γνωστούς αγνώστους», έχουν οδηγήσει στο στιγματισμό της. «Τα Εξάρχεια είναι μια από τις λίγες “γειτονιές” της Αθήνας. Εδώ όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας και ξέρουμε τα προβλήματα που απασχολούν τον καθένα μας», λέει στον ΕΤ ο κ. Βασίλης Παπαδογιάννης, αντιπρόεδρος του τοπικού συλλόγου κατοίκων και επαγγελματιών. «Είναι μια περιοχή ιδιότυπης κουλτούρας. Εμεναν και μένουν εδώ άνθρωποι αξιόλογοι, που απλώς δεν θέλουν να μείνουν αλλού. Υπάρχουν βεβαίως προβλήματα.
Οι υποτιθέμενες μονάδες απεξάρτησης είναι ουσιαστικά περίπτερα ναρκωτικών ουσιών. Εχουμε γίνει “άσυλο”, μαζεύονται από άλλες περιοχές και κάνουν φασαρίες. Η συκοφάντηση των Εξαρχείων έχει παραγίνει. Θα αντισταθούμε όμως. Τα Εξάρχεια έχουν χαρακτήρα. Δεν θα γίνουμε γκέτο. Δεν μπορεί ό,τι άσχημο συμβαίνει στην Αθήνα να λένε ότι γίνεται εδώ», συμπληρώνει. Οσοι δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στα Εξάρχεια συμφωνούν πως «την περιοχή ταλανίζει μια κρίση που οφείλεται στην “προπαγάνδα” που γίνεται κατά των Εξαρχείων και υπέρ των άλλων περιοχών του κέντρου, όπως αυτής του Κεραμεικού».
Οι υποτιθέμενες μονάδες απεξάρτησης είναι ουσιαστικά περίπτερα ναρκωτικών ουσιών. Εχουμε γίνει “άσυλο”, μαζεύονται από άλλες περιοχές και κάνουν φασαρίες. Η συκοφάντηση των Εξαρχείων έχει παραγίνει. Θα αντισταθούμε όμως. Τα Εξάρχεια έχουν χαρακτήρα. Δεν θα γίνουμε γκέτο. Δεν μπορεί ό,τι άσχημο συμβαίνει στην Αθήνα να λένε ότι γίνεται εδώ», συμπληρώνει. Οσοι δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στα Εξάρχεια συμφωνούν πως «την περιοχή ταλανίζει μια κρίση που οφείλεται στην “προπαγάνδα” που γίνεται κατά των Εξαρχείων και υπέρ των άλλων περιοχών του κέντρου, όπως αυτής του Κεραμεικού».
Ενα άλλο θέμα που διχάζει τη νεολαία και τους επαγγελματίες της περιοχής είναι αυτό της αστυνόμευσης. Οι καταστηματάρχες δηλώνουν πως νιώθουν «απροστάτευτοι και εγκαταλελειμμένοι, αφού ούτε η Δημοτική Αστυνομία δεν πλησιάζει», ενώ οι νεαροί κάτοικοι υποστηρίζουν πως υπάρχει «υπεραστυνόμευση» στη γύρω περιοχή. Και καθώς αποτελεί χώρο όπου στεγάζονται ακτιβιστικές οργανώσεις και στέκια μεταναστών, φοβούνται πως αργά ή γρήγορα η όλη «επιχείρηση εκκαθάρισης των Εξαρχείων» θα στραφεί εναντίον τους, αφαιρώντας από την περιοχή ένα ακόμα χαρακτηριστικό της.
Ελεύθερος Τύπος
Athens Time
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου