Η δημοτική αρχή αδυνατεί να διαχειριστεί το πρόβλημα, παρά την τεράστια στρατιά οδοκαθαριστών και απορριμματοφόρων
Της Εφης Χατζηϊωαννιδου
Η Αθήνα είναι μια βρόμικη πόλη. Οχι μόνο γιατί οι πολίτες της δεν φροντίζουν να τη διατηρήσουν καθαρή. Αλλά και γιατί οι δήμαρχοι της μητρόπολης, υποτιμώντας συστηματικά αυτό το τμήμα της δημόσιας ζωής, δίνουν ελάχιστα χρήματα για την καθαριότητα (το 1/3 από τα αντίστοιχα ποσά που δαπανά για παράδειγμα η Στοκχόλμη, με 750.000 πληθυσμό και έκταση όση η Αθήνα) ενώ δεν μεθοδεύουν και τις δράσεις τους. Δεν είναι τυχαίο ότι, ενώ μαζεύουμε τα σκουπίδια σχεδον κάθε μέρα, σε ορισμένες περιοχές δύο και τρεις φορές την ημέρα (στην υπόλοιπη Ευρώπη τα σκουπίδια είτε μαζεύονται μία φορά την εβδομάδα είτε μία φορά την ημέρα και οι παραβάτες τιμωρούνται αυστηρά), το αποτέλεσμα είναι πενιχρό...
Πετάμε ό,τι μπορούμε, όπου και όποτε θέλουμε. Κάδοι υπερχειλισμένοι. Πεζοδρόμια σπασμένα και ρυπαρά. Σακούλες σκουπιδιών κρεμασμένες σε κλαδιά και μπαλκόνια, δίπλα σε πολυσύχναστες πλατείες. Χύμα σκουπιδαριό σε φρεσκοκατασκευασμένους πεζόδρομους. Στρώματα και σπασμένες καρέκλες πεταμένες στα κράσπεδα. Ενα ατέλειωτο βρόμικο «χαλί» που δεν μπορεί να κρύψει την αδυναμία της δημοτικής αρχής να διαχειριστεί το πρόβλημα. Ακούμε συντηρητικές και προοδευτικές προεκλογικές εξαγγελίες, όμως, αργά ή γρήγορα, διαπιστώνουμε πως όλα καταλήγουν σε πανομοιότυπη αδιαφορία για την πόλη.
Μια στρατιά καθαριστών (όπως λένε οι αρμόδιοι στην «Κ») που ξεπερνά τους 2.000 δουλεύουν καθημερινά, ενώ περισσότερα από 75 απορριμματοφόρα αδειάζουν τους κάδους δύο και τρεις φορές την ημέρα. Περίπου 100 νεόκοποι επόπτες καθαριότητας αναζητούν παραβάτες και τουλάχιστον 20 υδροφόρες πλένουν δρόμους και πεζοδρόμια. Και όμως, η πόλη είναι βρόμικη. Και σε κάποιες γειτονιές πολύ βρόμικη!
Της Εφης Χατζηϊωαννιδου
Η Αθήνα είναι μια βρόμικη πόλη. Οχι μόνο γιατί οι πολίτες της δεν φροντίζουν να τη διατηρήσουν καθαρή. Αλλά και γιατί οι δήμαρχοι της μητρόπολης, υποτιμώντας συστηματικά αυτό το τμήμα της δημόσιας ζωής, δίνουν ελάχιστα χρήματα για την καθαριότητα (το 1/3 από τα αντίστοιχα ποσά που δαπανά για παράδειγμα η Στοκχόλμη, με 750.000 πληθυσμό και έκταση όση η Αθήνα) ενώ δεν μεθοδεύουν και τις δράσεις τους. Δεν είναι τυχαίο ότι, ενώ μαζεύουμε τα σκουπίδια σχεδον κάθε μέρα, σε ορισμένες περιοχές δύο και τρεις φορές την ημέρα (στην υπόλοιπη Ευρώπη τα σκουπίδια είτε μαζεύονται μία φορά την εβδομάδα είτε μία φορά την ημέρα και οι παραβάτες τιμωρούνται αυστηρά), το αποτέλεσμα είναι πενιχρό...
Πετάμε ό,τι μπορούμε, όπου και όποτε θέλουμε. Κάδοι υπερχειλισμένοι. Πεζοδρόμια σπασμένα και ρυπαρά. Σακούλες σκουπιδιών κρεμασμένες σε κλαδιά και μπαλκόνια, δίπλα σε πολυσύχναστες πλατείες. Χύμα σκουπιδαριό σε φρεσκοκατασκευασμένους πεζόδρομους. Στρώματα και σπασμένες καρέκλες πεταμένες στα κράσπεδα. Ενα ατέλειωτο βρόμικο «χαλί» που δεν μπορεί να κρύψει την αδυναμία της δημοτικής αρχής να διαχειριστεί το πρόβλημα. Ακούμε συντηρητικές και προοδευτικές προεκλογικές εξαγγελίες, όμως, αργά ή γρήγορα, διαπιστώνουμε πως όλα καταλήγουν σε πανομοιότυπη αδιαφορία για την πόλη.
Μια στρατιά καθαριστών (όπως λένε οι αρμόδιοι στην «Κ») που ξεπερνά τους 2.000 δουλεύουν καθημερινά, ενώ περισσότερα από 75 απορριμματοφόρα αδειάζουν τους κάδους δύο και τρεις φορές την ημέρα. Περίπου 100 νεόκοποι επόπτες καθαριότητας αναζητούν παραβάτες και τουλάχιστον 20 υδροφόρες πλένουν δρόμους και πεζοδρόμια. Και όμως, η πόλη είναι βρόμικη. Και σε κάποιες γειτονιές πολύ βρόμικη!
Τρία λαμπρά παραδείγματα καθαρών ευρωπαϊκών δήμων:Στοκχόλμη,Μπέρμιγχαμ,Δουνκέρκη.
Καθημερινή 24/2/08
Athens Time
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου