Πράσινες ταράτσες

«Πράσινες ταράτσες» δεν σημαίνει ζαρντινιέρες και γλάστρες μαζί με κάποια καθίσματα, ούτε να ανεβάσουμε το γρασίδι στα ψηλά. Πρόκειται για κίνηση οικολογικά συνειδητοποιημένων ανθρώπων που προϋποθέτει ειδικές κατασκευές, με κάποια δαπάνη είναι η αλήθεια, αλλά προσφέρει όμως πολλά στο άτομο και στην κοινωνία. Διότι οι πράσινες στέγες μειώνουν ως και 3,5 βαθμούς Κελσίου τη θερμοκρασία στον τελευταίο όροφο και, αν έχουν πάχος γύρω στα 10 εκατοστά, συγκρατούν περίπου το 60% του νερού της βροχής κατά τους χειμερινούς μήνες. Κάτι που χρειάζεται επειγόντως η Αττική επειδή απέκτησε πολύ τσιμέντο, άρα το έδαφος δεν απορροφά πολύ νερό με τις βροχές και πλημμυρίζει ευκολότατα ο τόπος.
Πολλές πράσινες ταράτσες στους Θρακομακεδόνες, στις Αχαρνές, στην Κηφισιά, στην Πεντέλη και στους πρόποδες του Υμηττού θα βοηθούσαν σε μια πιο αργή, μικρότερη ποσοτικά, ροή και ηπιότερη διευθέτηση του νερού. Επίσης ανακόπτουν αρκετά τον θόρυβο, κοντά στα 3Db. Παράλληλα, το άζωτο που αιωρείται υπό μορφήν νιτρικών αλάτων στον αέρα με τη βοήθεια της βροχής καταλήγει στην ταράτσα και αξιοποιείται από τα φυτά σαν λίπασμα, οπότε δεν φθάνει στο έδαφος για να καταλήξει στο δίκτυο του νερού ενώ, ταυτόχρονα, μειώνεται και το φαινόμενο της θερμικής νησίδας. Γιατί η συχνά αφόρητη αύξηση της θερμοκρασίας που παρατηρείται στην πόλη σε σχέση με τις παρυφές οφείλεται στην έλλειψη πρασίνου και υγρασίας αλλά και στην απορρόφηση θερμότητας από το γκρίζο υλικό των ταρατσών και το μαύρο της ασφάλτου.