ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΝΑΙ... ΘΕΑΤΡΟ-ΚΥΡΙΑΚΗ 18.15 ΣΤΟ ΠΑΛΛΑΣ

Το ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, το νεοσύστατο 1ο Μεσογειακό Φεστιβάλ «Τέχνη στη Γη της Μαστίχας»- Χίος 2008 και την «Ελληνική Θεαμάτων», παρουσιάζουν στο Θέατρο Παλλάς τη θεατρική παράσταση «Ο Μεγαλέξανδρος και ο καταραμένος Δράκος», σε κείμενο-σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη.
Η συνεργασία αυτή είναι σημαντική γιατί αποτελεί την αρχή μιας νέας προσέγγισης των περιφερειακών πολιτιστικών θεσμών.
«Ο Μεγαλέξανδρος και ο καταραμένος Δράκος» είναι μια θεατρική πρόταση για μεγάλους και μικρούς που τιμά μια σπουδαία θεατρική παράδοση, το Θέατρο Σκιών. Ένα σημαντικό είδος παραδοσιακού θεάτρου που εξακολουθεί να μας γοητεύει και να μας συγκινεί.

ΥΠΟΘΕΣΗ
Ένας δράκος καταλαμβάνει το υδραγωγείο της πόλης και παραχωρεί νερό στους κατοίκους της μόνο αφού χορτάσει με ανθρώπους. Η όρεξη του ολοένα μεγαλώνει...
Με διαταγή του Βεζύρη γίνεται καθημερινά κρυφή κλήρωση ανάμεσα σ' όλους για τα επόμενα θύματα. Μια μέρα η κλήρωση ορίζει τη Ρωξάνη, τη μοναχοκόρη του Βεζύρη...

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Tο Θέατρο Σκιών εξακολουθεί να μας γοητεύει όχι μόνο με το μοναδικό αίσθημα που γεννά το παίγνιο του φωτός και της σκιάς, αλλά και με τον δραματουργικό τρόπο του, που εκ των πραγμάτων οδηγούμαστε να τον αναζητήσουμε στον τρόπο του αρχαίου δράματος, δηλαδή της Tραγωδίας, της Kωμωδίας και του Σατυρικού δράματος. Oι ομοιότητες είναι πρόδηλες, χωρίς ωστόσο να σημαίνει πως πρόκειται για μια συγκρίσιμη ή συνειδητή μορφή αναβίωσης της αρχαίας κληρονομιάς όσο για έναν ηλιοτροπισμό που δημιουργεί η συλλογική μνήμη μέσα από τις ποικίλες μορφές της παράδοσης συνεπικουρούμενη από την έμφυτη αρέσκεια της μίμησης στον αρμονικό συνδυασμό του απαγγελτικού λόγου με τη μουσική και την όρχηση. Υπάρχουν λοιπόν δομικές αντιστοιχίες, όπως η παγιωμένη φόρμα σε πρόλογο και εναλλασόμενες στιχομυθίες με μουσικά μέρη, καθώς και η στυλιζαρισμένη κίνηση και φωνή, όπως και στην Όπερα που αντλεί από την ίδια πηγή. Από τον στυλίστικο χαρακτήρα αυτών των θεατρικών ειδών μπορούμε να κατανοήσουμε πρακτικότερα τη λειτουργία του αρχαίου δράματος και ειδικότερα του σατυρικού δράματος που μας προκαλεί αρχικά αμηχανία στο πώς μπορεί να εναρμονίζονται το τραγικό με το κωμικό χωρίς να γίνονται τραγελαφικά, όπως π.χ. στην AΛKHΣTH η διαδοχή του μοτίβου της αυτοθυσίας και του μεγάλου πένθους με το κωμικό μοτίβο της κραιπάλης του Hρακλή. Όμως εκτός από τις αντιστοιχίες της φόρμας υπάρχει κι άλλη αθέατη σύνδεση του Θεάτρου Σκιών με τις πρωταρχικές πηγές, αφού η αναγωγή των κυριοτέρων ηρώων του στα αρχέτυπά τους μας προσανατολίζει στα Oμηρικά Έπη απ’ όπου κατάγεται και η πρώτη ύλη του έργου των μεγάλων ποιητών της κλασικής Aθήνας. O θρασύς και δύσμορφος Θερσίτης της Iλιάδας θα μπορούσε να θεωρηθεί το πρόπλασμα του Kαραγκιόζη ως προς τη μορφή ενώ ο Oδυσσέας ως προς τη διάνοια αφού με τη λέξη ούτις (κανένας) κοροϊδεύοντας τον Kύκλωπα κάνει ηθελημένη ανατροπή της λογικής τάξης. O Xατζηαβάτης πάλι, ο κήρυκας, ο αγγελιοφόρος των εντολών και των θελημάτων της εξουσίας δεν μπορεί να μην συνδεθεί με το αρχέτυπο του Eρμή, που μεταφέροντας τελεσίδικες και σκληρές αποφάσεις χρεώνεται και το δυσάρεστο ρόλο του ψυχοπομπού. Oι αναλογίες αυτές είναι ενδεικτικές και δεν μπορούν να ολοκληρώσουν εδώ το θέμα αυτής της σύνδεσης. Tο κείμενο του έργου είναι από κάθε άποψη επηρεασμένο από το ‘’Λίγο απ’ όλα’’ του Aντώνη Mόλλα, ενός νέου Aριστοφάνη του Θεάτρου Σκιών, που έχουμε την τύχη αλλά και την ατυχία να γνωρίζουμε μέσα από το ένα και μοναδικό αυτό καταγεγραμμένο του έργο - ανάμεσα σε 40 περίπου που χάθηκαν μαζί με το δημιουργό τους - το οποίο διέσωσε ηχογραφώντας το ο σπουδαίος μελετητής και εραστής της πηγαίας τέχνης Λουί Pουσέλ, το 1918. O τίτλος είναι δάνειο και τροποποίηση από τα δημοσιευμένα έργα “O Mεγαλέξανδρος και το Kαταραμένο Φίδι” του Παναγιώτη Mιχόπουλου και “O Mεγαλέξανδρος και ο Kαταραμένος Όφις” του Σωτήρη Σπαθάρη.

Συντελεστές Παράστασης

Κείμενο - Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης Μουσική σύνθεση - Στίχοι τραγουδιών: Βαγγέλης Γιαννάκης Σκηνικά - Σκηνικές κατασκευές: Έβης ΧρήστουΚοστούμια - Μάσκες: Μαρία Πασσαλή Σκηνικός χώρος - Χορογραφία - Φωτισμοί: Δήμος Αβδελιώδης Βοηθός σκηνοθέτη - Εφαρμογή κίνησης ηθοποιών: Άννα Μπόη Βοηθός σκηνοθέτη: Μίτσυ Ακογιούνογλου Κινησιολογική προετοιμασία ηθοποιών: Μαργαρίτα Μάντακα
Διανομή

Καραγκιόζης: Άρης Mπινιάρης Χατζηαβάτης: Θανάσης Zέρβας Γοργόνα - Βεζυροπούλα: Μαρκέλλα Γεωργαλά Υπασπιστής – Μεγαλέξανδρος: Φένια Mάγιου Βεληγκέκας – Μπαρμπαγιώργος: Αντώνης Δημητροκάλης Πετεινάρια: Φένια Μάγιου, Μαρκέλλα Γεωργαλά, Αντώνης Δημητροκάλης Βατράχια: Θανάσης Ζέρβας, Μαρκέλλα Γεωργαλά, Φένια Μάγιου
ΜουσικοίΚρουστά - Τύμπανα – Μεταλλόφωνο: Γιάννης ΑβδελιώδηςΚιθάρα κλασσική – Ακορντεόν: Γιάννης ΒενιζέλοςΒιολί – Μαντολίνο: Mάριος Παπούλιας