ΙΣΤΟΡΙΑ-Η ΑΘΗΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ "ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ"

Ηρόδοτος

Αρχαίος Έλληνας ιστορικός (484-421 π.Χ.), "ο πατέρας της ιστορίας" όπως ονομάζεται.

Γεννήθηκε στην Αλικαρνασσό στα 484 π.Χ. και πέθανε, πιθανόν, κατά το 421 π.Χ. στους Θουρίους της Κάτω Ιταλίας, αποικία των Αθηναίων.

Ταξίδεψε σε διάφορες χώρες, στην Περσία, Μικρά Ασία, Αίγυπτο, Κάτω Ιταλία και στην Ελλάδα. Στην Αθήνα γνωρίστηκε με τον Περικλή και το Σοφοκλή. Ήταν το 445 π.Χ. Στη γιορτή των Παναθηναίων διάβασε ένα κομμάτι από την ιστορία του. Οι Αθηναίοι τον χειροκρότησαν και ο Θουκυδίδης δάκρυσε. Ο δήμος, με πρόταση του Περικλή, του έδωσε τιμητικά δέκα τάλαντα, περίπου δέκα χιλιάδες χρυσές λίρες. Κανείς δεν ξέρει πόσο καιρό έμεινε στην Αθήνα.

Το έργο κρίνεται σημαντικό αθάνατο. Τα στοιχεία του είναι αληθινά και τα πήρε από τους λαούς που επισκέφτηκε, από τις μάχες που παρακολούθησε, από τους πολέμους που έζησε. Ο αρχαίος κόσμος, χωρίς τον Ηρόδοτο θα έχανε πολλά κι άλλα δε θα υπήρχαν.
Η περιγραφή του με τη λεπτομέρεια είναι ενδιαφέρουσα. Έχει εθνογραφικά στοιχεία κι όπου μιλάει για την ιστορία άλλων λαών περιγράφει τη ζωή τους, τη γλώσσα, τα έθιμα, τη θρησκεία τους κι ακόμη ό,τι είναι ασυνήθιστο.
Στην αρχή της ιστορίας του γράφει πως σκοπός αυτού του έργου είναι να εξυμνηθούν τα κατορθώματα των Ελλήνων και των βαρβάρων για να μη χαθούν και να φανερωθεί η αλήθεια για τη σύγκρουση των Ελλήνων και των Περσών.

Του αρέσουν τα πολεμικά κατορθώματα, γι' αυτό αναφέρει με λεπτομέρειες τα ονόματα των νικητών και βρίσκεται κοντά στο έπος.
Αρχίζει από την αδικία των βαρβάρων προς τους Έλληνες της Μικράς Ασίας με την υποδούλωσή τους στον Κροίσο και τελειώνει στην άλωση της Σηστού από τους Αθηναίους. Έτσι έρχεται και η λύση του δράματος με την τιμωρία της αδικίας, με τη συντριβή των βαρβάρων από τους Έλληνες.
Η διήγησή του είναι απλή, ευχάριστη, συναρπαστική. Οι παλιοί τον είπαν "ομηρικώτατον", ενώ νεότερος λογοτέχνης γράφει πως:
"Η ιστορία του Ηρόδοτου ανοίγει την περίοδο των αριστουργημάτων του πεζού λόγου. Κυρίως όμως σημειώνει το τέλος μιας περιόδου: είναι το αποκορύφωμα όλων των δοκίμιων που έκαναν οι λογογράφοι. Είναι ο ωραιότερος καρπός του ιωνικού πολιτισμού..."