Ο ΧΩΡΟΣ ΤΟΥΑΡΧΑΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ-ΘΕΩΡΙΚΑ

1.Άποψη του Θεάτρου της Επιδαύρου από τα δυτικά.
2.Άποψη της ορχήστρας και της σκηνής του Θεάτρου της Επιδαύρου από το υψηλότερο σημείο του κοίλου.
3.Άποψη του κοίλου του Θεάτρου της Επιδαύρου από το ανατολικό άκρο του επισκηνίου.
4.Ο εικονικός ηθοποιός στο επισκήνιο. Από αυτόν ο χρήστης "ακούει" ένα απόσπασμα της "Ειρήνης" του Αριστοφάνη.

Χώρος - Θεάτρου


Ο χώρος-θέατρο αρχικά βρισκόταν συνήθως στην πλαγιά ενός λόφου. Αυτό αποσκοπούσε στο να επιτυγχάνεται μεγαλύτερο οπτικό πεδίο και καλύτερη ακουστική. Ηταν ανοικτός με ένα βωμό στη μέση. Σιγά σιγά πήρε μία συγκεκριμένη μορφή στην οποία διακρίνονται τρία στοιχεία:
α. Η σκηνή. Ήταν ένα τετράγωνο κτίσμα που αποτελούνταν από τρία ανοίγματα, θύρες, απ'τα οποία το μεσαίο λεγόταν βασίλειος θύρα. Από αυτήν έβγαινε ο ηθοποιός που υποδυόταν το βασιλια ή τον ιερέα. Προσκήνιο ονομαζόταν ο χώρος που βρισκόταν μπροστά από τη σκηνή. Μέσα στη σκηνή άλλαζαν οι ηθοποιοί τα προσωπεία τους και περίμεναν τη σειρά τους για να βγουν.
β. Η ορχήστρα. Το σχήμα της κυκλικό αρχικά, ημικυκλικό αργότερα και στη μέση της υπήρχε ο βωμός του Διόνυσου που ονομαζόταν θυμέλη. Πάνω στην ορχήστρα κινούνταν οι ηθοποιοί και ο χορός, (ο χορός βρισκόταν συγκεκριμένα γύρω απ'τη θυμέλη).
γ. Το κοίλο. Ο χώρος του θεάτρου που περιλάμβανε τα καθίσματα των θεατών, τα εδώλια. Στην αρχή ήταν κατασκευασμενα από ξύλο και αργότερα, (εξαιτίας του ότι σε κάποιο θέατρο πήραν φωτιά και κάηκαν), από μάρμαρο.
Χρησιμοποιούσαν επίσης κάποια "μηχανήματα", τεχνικά μέσα που τους εξυπηρετούσαν στην διεξαγωγή του δράματος. Αυτά ήταν:
-Το εκκύκλημα ή εξώστρα πάνω στο οποίο τοποθετούσαν το νεκρό και τον έφερναν στη σκηνή γιατί ο φόνος απαγορευόταν να παρουσιαστεί μπροστά στους θεατές.

-Οι περίακτοι ήταν δύο μεγάλα πρίσματα με διαφορετικές ζωγραφικές παραστάσεις στην κάθε πλευρά τους. Περιστρέφονταν και έτσι συμβόλιζαν την αλλαγή μιας σκηνής, έστω συμβολικά.
-Ο γερανός (μηχανή ή αιώρημα) με τον οποίον κατέβαιναν τα πρόσωπα-θεοί απ'τον ουρανό για να οδηγήσουν τις μπερδεμένες υποθέσεις και τα άλυτα ζητήματα στην ιδανικότερη λύση. Γνωστή μας είναι η έκφραση "ο από μηχανής θεός".
-Οι χαρώνειες κλίμακες, όπου οι νεκροί ή οι θεότητες έβγαιναν στην επιφάνεια με το ανασήκωμα.
-Μία πλατφόρμα με ρόδες, πάνω στο οποίο μπορούσε να εμφανιστεί ένα σκηνικό έτοιμο από πριν, φτιαγμένο για μία συγκεκριμένη παράσταση. Επίσης ένας μηχανισμός για την παραγωγή κεραυνών.
Αριστερά και δεξιά απ'το προσκήνιο υπήρχαν οι είσοδοι (σημερινές κουίντες). Από την αριστερή ως προς τους θεατές έμπαιναν τα πρόσωπα που έρχονταν από τους αγρούς ή την ξενιτιά και από τη δεξιά τα πρόσωπα που έρχονταν από την πόλη ή το λιμάνι
Αρχικά η είσοδος των πολιτών στα θέατρα ήταν δωρεάν, ενώ αργότερα πλήρωναν ένα μικρό ποσό.Επειδή όμως δεν είχαν όλοι οι πολίτες τη δυνατότητα να πληρώνουν και επειδή το θεατρο θεωρούνταν μέσο υψηλής πνευματικής καλλιέργειας, το ποσό για το είσιτήριο του θεάτρου δινόταν στους πιο φτωχούς (θεωρικά). Κατά την εποχή του Περικλή τα θεωρικά δίνινταν σε όλους τους πολίτες.
Κάποια από τα θέατρα, των οποίων τα ερείπια σώζονται μέχρι σήμερα, είναι τα εξής: το θέατρο του Διόνυσου, το θέατρο της Επιδάυρου, το θέατρο του μαντείου των Δελφών και απ'τα ωδεία (κλειστά θέατρα που προορίζονταν για μουσικές ακροάσεις),το Ηρώδειο.