Ποιητές-Δραματουργοί-Αισχύλος

Αισχύλος (525 - 456 π.Χ.)
Είναι ο πρώτος μεγάλος τραγικός ποιητής της αρχαίας Ελλάδας. Γεννήθηκε στην Ελευσίνα και ήταν γιος ενός αριστοκράτη κτηματία. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και την ανακήρυξη της Δημοκρατίας ζούσε στην Αθήνα. Πήρε μέρος στους περσικούς πολέμους στο Μαραθώνα, στη Σαλαμίνα και στις Πλαταιές. Ταξίδεψε αρκετές φορές στη Σικελία, όπου στην αυλή του Ιέρωνα των Συρακουσών ανέβασε έργα του.
Ο Αισχύλος εισήγαγε σημαντικές αλλαγές στα δράματα που συνέγραφε σε σχέση με τα καθιερωμένα της εποχή του. Με την παρουσία ενός δεύτερου ηθοποιού ήταν δυνατός ένας πραγματικός διάλογος επί σκηνής, ώστε και με τις παρεμβάσεις του χορού έπαιρνε η θεατρική δράση μια ολοκληρωμένη μορφή. Οι ήρωές του δεν ήταν καταδικασμένοι να καταστραφούν αναπόφευκτα, αλλά ήλπιζαν στη θεϊκή μεγαλωσύνη. Από τις περίπου 90 τραγωδίες που συνέγραψε γνωρίζουμε τους τίτλους των 79, αλλά μόνο 7 έργα έχουν διασωθεί πλήρη (Πέρσαι, Ικέτιδες, Επτά επί Θήβας, Προμηθεύς Δεσμώτης, Αγαμέμνων, Χοηφόροι, Ευμενίδες).
Εξ αιτίας μιας κατηγορίας για ασέβεια αναγκάστηκε ο Αισχύλος να καταφύγει στη Σικελία, όπου πέθανε περί το 455 π.Χ. στη Γέλα. Η επιρροή του στο θέατρο συνεχίζεται μέσα από τους αιώνες μέχρι τις ημέρες μας.