TΑ ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑ

Στην αρχαία Αθήνα παρατηρείται η εξής αντίφαση: ενώ τα δημόσια κτίρια ήταν μεγαλοπρεπέστατα, οι ιδιωτικές κατοικίες ήταν απλοϊκές. Και σε λιτά σπίτια δε ζούσαν μόνο οι φτωχοί Αθηναίοι, αλλά και μεγάλοι ηγέτες, όπως ο Θεμιστοκλής και ο Μιλτιάδης. Μάλιστα, ο ρήτορας Ανδοκίδης κατηγορεί τον Αλκιβιάδη για θράσος, επειδή ο δεύτερος ζήτησε από το ζωγράφο Αγάθαρχο να ζωγραφίσει την οικία του (Ανδοκίδης, Κατ’ Αλκιβιάδου, 17).

Τα σπίτια ήταν πολλές φορές διώροφα,χτισμένα γύρω από μια αυλή, και χωρίζονταν στο γυναικωνίτη και τον ανδρωνίτη.Τα υλικά που χρησιμοποιούσαν ήταν πέτρα, ξύλο ή τούβλα.Μεγάλο μέρος της οικογενειακής ζωής περνούσαν στην αυλή.Οι αρχαίοι Έλληνες αγαπούσαν τις ιστορίες και τους μύθους.Αγαπημένη τους συνήθεια ήταν να μαζεύονται στην αυλή και ν' ακούνε τις ιστορίες που εξιστορούσαν ο πατέρας ή η μητέρα. Η ύπαρξη διαφορετικών χώρων για τα δύο φύλα υποδηλώνει ξεκάθαρα ότι άνδρες και γυναίκες κάθε άλλο παρά θεωρούνταν ίσοι και δεν είχαν τα ίδια δικαιώματα. Ο Ισχόμαχος στον Οικονομικό του Ξενοφώντα (9) μας περιγράφει με περισσότερες λεπτομέρειες του σπίτι του: Το σπίτι δεν έχει πολλά στολίδια, αλλά είναι έτσι κατασκευασμένο ώστε να κρατούν όσο πιο άνετα γίνεται αυτά που τοποθετούνταν μέσα σε αυτό. Το υπνοδωμάτιο είναι προορισμένο να δέχεται τα πιο πολύτιμα αγαθά, σκεπάσματα και έπιπλα, τα ξηρά δωμάτια το σιτάρι, τα δροσερά το κρασί και τα φωτεινά δωμάτια τα έργα και τα σκεύη που έχουν ανάγκη από φως. Πολύ σημαντική, τέλος, θεωρούσαν την τάξη στο νοικοκυριό, η οποία μάλιστα θεωρούνταν δείγμα ευφυΐας και υψηλού πολιτισμού.