Στα χρόνια της σκλαβιάς οι Έλληνες οργάνωσαν τη ζωή τους σύμφωνα με τις
ασχολίες και τα έθιμα τους. Με βάση τις γεωργικές και τις κτηνοτροφικές ασχολίες χώρισαν το χρόνο σε δύο περιόδους: τη θερινή, που άρχιζε του Αγίου Γεωργίου και τη χειμερινή, που άρχιζε του Αγίου Δημητρίου. Την άνοιξη την προσδιόριζαν με τον ερχομό των χελιδονιών και το φθινόπωρο με την αναχώρηση τους.
Οι μεγάλες γιορτές της χριστιανοσύνης - Χριστούγεννα, Πάσχα - έδιναν την ευκαιρία στους σκλαβωμένους να συναντώνται και να ξεχνούν τα βάσανα τους. Σημαντικό γεγονός ήταν η γιορτή του τοπικού Αγίου. Άλλαζε για λίγο η ζωή και το χωριό έπαιρνε χαρούμενη όψη. Τη γιορτή έκλεινε ο χορός στην κεντρική πλατεία με τους ήχους των παραδοσιακών οργάνων.
Με συνεργασία και αλληλοβοήθεια γίνονταν και πολλές σπιτικές δουλειές όπως το ξάσιμο* των μαλλιών, το ξεφύλλισμα του καλαμποκιού, το σπάσιμο των αμυγδάλων κ.ά. Οι δουλειές αυτές γίνονταν συνήθως τα βράδια, στα λεγόμενα νυχτέρια.
Η διατήρηση των εθίμων και των παραδόσεων συντέλεσε στο να διατηρήσουν οι Έλληνες και την πολιτισμική τους ταυτότητα.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:
- Πώς οργάνωσαν τη ζωή τους οι Έλληνες;
- Πώς χώρισαν το χρόνο;
- Ποιες ήταν οι σημαντικότερες γιορτές των Ελλήνων;Ποια η σημασία τους;Για ποια σκιά γίνεται λόγος;
- Για ποιο λόγο ανέπτυξαν τη συνεργασία και την αλληλοβοήθεια; Ποιες δουλειές γίνονταν έτσι;
- Τελικά, ποια ήταν η σημασία της διατήρησης των εθίμων και των παραδόσεων;
- Ποιες ομοιότητες και ποιες διαφορές διαπιστώνουμε ανάμεσα στην καθημερινή ζωή των σκλαβωμένων και τη δική μας σήμερα;