ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η λέξη "υγρότοπος" χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάθε περιοχή που κατακλύζεται, μόνιμα ή περιοδικά, από νερό (στάσιμο ή τρεχούμενο, γλυκό, υφάλμυρο ή αλμυρό). Επίσης, έτσι χαρακτηρίζονται και οι περιοχές που δεν καλύπτονται ποτέ από νερά, αλλά που το υπόστρωμά τους είναι υγρό για μεγάλα διαστήματα του έτους. Οι ρηχές λίμνες και τα ποτάμια, τα δέλτα των ποταμών, τα έλη, οι λιμνοθάλασσες, οι πηγές, οι τυρφώνες και τα υγρά λιβάδια είναι υγρότοποι. Υπάρχουν επίσης και τεχνητοί υγρότοποι, όπως είναι οι ταμιευτήρες νερού, οι αλυκές και οι ορυζώνες.

Η Ελλάδα κατοχύρωσε 10 υγρότοπους, τους οποίους ανάλαβε να τους προστατεύει και να τους διαχειρίζεται με αποτελεσματικό τρόπο. Στους υγρότοπους ανήκουν έλη, λίμνες, λιμνοθάλασσες, δέλτα και εκβολές ποταμών, πηγές, ποτάμια, τεχνητές λίμνες που οι σπουδαιότεροι από αυτούς είναι: το δέλτα του Έβρου, το δέλτα του Λούρου και του Άραχθου (Αμβρακικός κόλπος), οι λιμνοθάλασσες Μεσολογγίου - Αιτωλικού, Δέλτα Αχελώου, Εύηνου, το δέλτα του Νέστου, η λίμνη Κερκίνη, Βιστωνίδα και Ισμαρίδα, η Λίμνη Κορώνεια και Βόλβη, οι λίμνες Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα, η λιμνοθάλασσα Κοτύχι και το δάσος της Στροφυλλιάς.

Επιπλέον έχουν καταγραφεί περισσότεροι από 4000 υγρότοποι ανά την Ελλάδα όπως η Στυμφαλία λίμνη, οι λίμνες της Θεσπρωτίας, της Αιτωλοακαρνανίας η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας, υγρότοποι στην Κρήτη, την Κω, τη Λέσβο, τη Λήμνο, το έλος του Μαραθώνα και πολλοί άλλοι.

Τα πλούσια αυτά οικοσυστήματα όχι μόνο έχουν βιολογική και οικολογική αξία αλλά και υδρευτική, αλιευτική, θηρευτική, επιστημονική, εκπαιδευτική και οικοτουριστική. Μέσα σε αυτά τα υδάτινα περιβάλλοντα επιβιώνουν ένα πλήθος φυτών και ζώων που αποτελούν έναν σημαντικό κρίκο στην τροφική αλυσίδα.

Βασικοί πρωταγωνιστές των πλούσιων αυτών οικοσυστημάτων είναι τα πουλιά που εξαρτώνται έμμεσα ή άμεσα απο τους υγρότοπους, καθώς αποτελούν ασφαλές καταφύγιο όχι μόνο για τα μεταναστευτικά πουλιά αλλά αποτελούν και χώρο αναπαραγωγής σπανίων ειδών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Πουλιά υδάτια και παρυδάτια όπως οι πελεκάνοι, οι ερωδιοί, οι βαλτόπαπιες, οι νανόχηνες, αλλά και σπάνια αρπαχτικά όπως ο θαλασσαετός, ο κραυγαετός, ο χρυσαετός, τα κιρκινέζια, οι αβοκέτες, τα φλαμίνγκο, αλκυόνες, μελισσοφάγοι είναι μόνο μερικοί απο τους μόνιμους ή περιστασιακούς κατοίκους. Επίσης σπάνιες ποικιλίες από ερπετά, αμφίβια, αλιεύματα καθώς και μικρά θηλαστικά και ζώα συμβιώνουν εκεί.

Δυστυχώς οι Ελληνικού υγρότοποι δέχονται συνεχείς απειλές λόγω της έλλειψης νομοθεσίας, της διατάραξης λόγω υπεραντλήσεων για ύδρευση, της  αυθαίρετης δόμησης, της υπερβόσκησης, της υπεραλίευσης, του παράνομου κυνηγιού, των ανεξέλεγκτων μπαζώσεων και εκχερσώσεων, της παράνομης υλοτομίας, αλλά και την αλόγιστη ρύπανση από απόβλητα και λιπάσματα.
Η ευαίσθητη ισορροπία της φύσης κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή και έχουμε χρέος απέναντι στη εθνική μας κληρονομιά, απέναντι στα παιδιά μας, να διαφυλάξουμε και να διατηρήσουμε τα πολύτιμα αυτά οικοσυστήματα.