ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Ο Πενταδάκτυλος και η Πέτρα του Διγενή

Ο Διγενής Ακρίτας ήταν ο πιο αντρειωμένος από όλους τους Ακρίτες οι οποίοι φύλαγαν τα σύνορα του Βυζαντίου. Ήταν ο φόβος και ο τρόμος των Σαρακηνών στα βουνά της Μ.Ασίας. 

Μια μέρα καταδίωκε εκεί ένα ξακουσμένο στην παλικαριά Σαρακηνό, ο οποίος νικημένος σε πολλές μονομαχίες από το Διγενή, αποφάσισε να φύγει από τα μέρη εκείνα, γιατί κατάλαβε πως δεν μπορούσε να γλιτώσει από τα χέρια του. Μπαίνει λοιπόν σε ένα καΐκι και φεύγει για την Κύπρο. Ο Διγενής τον είδε μεσοπέλαγα. Από τον όγκο κατάλαβε πως είναι ο Σαρακηνός και αποφάσισε να τον καταδιώξει και στην Κύπρο.

 Ο Σαρακηνός αποβιβάστηκε στ’ ακρογιάλια της Κερύνειας (βόρεια της Κύπρου) και προχώρησε κατά την Κυθρέα με σκοπό να δρασκελίσει τον κάμπο της Μεσαορίας και να φτάσει στην Αμμόχωστο για να μπει σε άλλο πλοίο να πάει στη Συρία. Έτσι θα’ χανε τα ίχνη του ο Διγενής. Ο Διγενής μπήκε αμέσως σε ένα καΐκι και έφτασε στ’ ακρογιάλια της Κερύνειας. Μόλις ξεκίνησε από την ακρογιαλιά βλέπει να ορθώνεται μπροστά του το βουνό του Πενταδάκτυλου και να κρύβει το Σαρακηνό και τα ίχνη του. Δοκιμάζει να προχωρήσει μα το βουνό είναι μαλακό σαν ζυμάρι και δεν μπορεί να το περάσει περπατητός. Ακουμπά τότες το δεξί του χέρι στο πελώριο κοντάρι του, φουχτώνει με το αριστερό την κορφή του βουνού και σαν πουλί πετά πάνω από το βουνό. Μ’ ένα πήδημα βρέθηκε πάνω από την Κυθρέα. Τα πέντε δάκτυλα του χεριού του αποτυπώθηκαν στη μαλακή κορφή του βουνού κι έμειναν από τότε τα σημάδια τους εκεί, για να δώσουν στο βουνό το όνομα Πενταδάκτυλος.

  Ένα πρωί ο Διγενής διάκρινε μακριά μέσα στον κάμπο έναν όγκο σαν λόφο να προχωρεί κατά την Αμμόχωστο.

-«Νάτος! Αυτός είναι», είπε. «Πού πας, μωρέ», φώναξε δυνατά κι άδραξε από εκεί ένα πελώριο βράχο και τον έριξε με όλη του τη δύναμη στο Σαρακηνό. Δεν πέτυχε όμως το σκοπό του, γιατί η γυναίκα του που φοβήθηκε μήπως σκοτωθούν άλλα πλάσματα άρπαξε το Διγενή από το μπράτσο τη στιγμή που έριχνε το βράχο. Έτσι ο βράχος δεν έφτασε ως το Σαρακηνό κι έπεσε κοντά στη ρίζα του βουνού, μπήχτηκε στη γη και έμεινε εκεί ως τα σήμερα, με το όνομα Πέτρα του Διγενή. Ο Σαρακηνός γλίτωσε κι έφυγε στον τόπο του.

Στα παράλια του χωριού της Χλώρακας σώζονται τα απομεινάρια του μεγάλου αυλακιού του Διγενή που έφερνε το νερό απο πολύ μακριά απο την Τάλα, στο παλάτι της Ρήγαινας.Ο Διγενής ήταν ένας θρυλικός υπεράνθρωπος με σωματική δύναμη και ανδρεία, προασπιστής των ακριτικών Ελλήνων.Ο Διγενής Ακρίτας αγάπησε τη Ρήγαινα που ήταν βασίλισσα της Κύπρου και είχε τον πύργο της στα Παλιόκαστρα κοντά στην Χλώρακα.Όταν την είδε ο Διγενής την αγάπησε και ήθελε να την πάρει γυναίκα του. Η Ρήγαινα για να τον παντρευτεί του ζήτησε να κτίσει αυτό το μεγάλο αυλάκι, όπως και έγινε. Όμως η Ρήγαινα τον γέλασε και κατόπιν φοβούμενη την οργή του μπήκε σε μια βάρκα για να φύγει απο τη Κύπρο.Ο Διγενής οργισμένος της έριξε μια πέτρα που έπεσε μεσα στη θάλασσα,και έχει μείνει μέχρι σήμερα και λέγεται¨νησίν του Διγενη¨.