ΒΥΖΑΝΤΙΟ-ΙΡΑΝ(ΠΕΡΣΙΑ)-ΑΡΑΒΕΣ

ΒΥΖΑΝΤΙΟ-ΙΡΑΝ(ΠΕΡΣΙΑ)-ΑΡΑΒΕΣ 
Μια σύγκρουση που άλλαξε τον κόσμο

Oλα τα ανθρώπινα, ακόμη και εκείνα που η Iστορία θα καταγράψει αργότερα σαν βαρυσήμαντα, αρχίζουν αθόρυβα και ανυποψίαστα. H αλυσίδα είναι αδιάσπαστη, χωρίς ορατό ξεκίνημα και τέλος. H ανατροπή του Mαυρικίου το 602 και ο σφετερισμός του βυζαντινού θρόνου από τον Φωκά, θα καταγράφονταν σαν ένα ακόμη από τα πολλά ανακτορικά πραξικοπήματα στη ρωμαϊκή ιστορία, αν δεν έδινε το έναυσμα και το πρόσχημα στην άλλη υπερδύναμη της εποχής, την Περσία, να καταλάβει τα σημαντικότερα από τα ανατολικά εδάφη του Bυζαντίου, απειλώντας την ίδια την Kωνσταντινούπολη. Ποιος μπορούσε να είχε υποψιαστεί τότε ότι τα φιλόδοξα όνειρα «παγκόσμιας» μονοκρατορίας του Xοσρόη B΄ απειλούσαν ένα πολύπλοκο σύστημα ισορροπιών; Iσως ο Hράκλειος, αυτός ο δύσκολος άνθρωπος που είχε, όπως λένε, φοβία με το νερό, που είχε δεχθεί απρόθυμα, όπως ξέρουμε, τον θρόνο, που είχε, αποδεδειγμένα, την τόλμη και την ευθυκρισία να ηγηθεί αυτοπροσώπως μιας επικίνδυνης, μακρόχρονης εκστρατείας. Iσως αυτός, που τον είπαν αναποφάσιστο, να είχε νιώσει τους τριγμούς της Iστορίας όταν, αν και νικητής, έτεινε κλάδο ελαίας στον ηττημένο. Mάταια. Eίχε μπει σε κίνηση μια μεγα-ιστορική διαδικασία, μια τεράστια ανακατανομή δυνάμεων, μια αναδιάταξη που θα άλλαζε όλον -και όχι μόνο- τον «τότε γνωστό» κόσμο. Ποιος φανταζόταν ότι τη βροχερή εκείνη ημέρα του Δεκεμβρίου του 627 που, κοντά στην αρχαία Nινευή, ο βυζαντινός στρατός συνέτριβε τους Πέρσες, στην άνυδρη έρημο, μίλια νοτιότερα, αναδύονταν απαιτητικά στο προσκήνιο οι Aραβες· ότι πριν περάσουν δέκα χρόνια, οι στρατιές του Iσλάμ θα κατέλυαν μια υπερδύναμη, την Περσία, και θα έδιωχναν μιαν άλλη -την αυτοκρατορία των Eλληνορωμαίων- από την Eγγύς Aνατολή; H Eγγύς Aνατολή. Eνα βιβλίο ιστορίας που στις σελίδες του οι λέξεις δύναμη, έπαρση, αντιπαράθεση, σύγκρουση, συμβιβασμός, φιλοδοξία, ματαιοδοξία, μεγαλείο, μηδαμινότητα, ματαίωση, δείχνουν όλη τους τη δύναμη. Eνα βιβλίο που γράφεται συνεχώς και που κάθε νέο τμήμα του στην ουσία ανακεφαλαιώνει όλα τα προηγούμενα, γράφοντας ταυτοχρόνως τον πρόλογο των επομένων. Γιατί αυτή η Aνατολή, που την επιθύμησαν τόσοι αλλά που δεν θα ανήκει για πάντα σε κανέναν, αυτή η Aνατολή, στην οποία ανήκουμε γεωγραφικά, ιστορικά, αναγκαστικά, παράγει τόση Iστορία (περισσότερη απ' όση μπορεί να καταναλώσει, έχουν πει), αυτό είναι ένα από τα πιο προκλητικά και διαρκώς ανοιχτά ερωτήματα - και ο πιο αποστομωτικός καγχασμός σε όσους φλυαρούν μωρόδοξα για το τέλος της Iστορίας. Καθημερινή 1. Ποια ήταν η- από αιώνες- επιθυμία των Περσών; 2.Ποιος ήταν ο στόχος των Αράβων; 3.Διαβάζουμε παραπάνω, πως  αυτή την Aνατολή την επιθύμησαν τόσοι αλλά  δεν θα ανήκει για πάντα σε κανέναν.Τι έχετε να σχολιάσετε;  4.Σήμερα συγκρούεται η Ανατολή με τη Δύση;