Βρισκόμαστε πάνω από μισό αιώνα πίσω στο χρόνο, σε ένα γαλλικό αναμορφωτήριο του 1948. Ο πρωταγωνιστής, ένας παιδονόμος, αναλαμβάνει καθήκοντα στο ίδρυμα και έρχεται σε επαφή με τις αναχρονιστικές μεθόδους καταστολής του διευθυντή. Ασημος μουσικός ο ίδιος, επιχειρεί με όπλο την τέχνη του να κερδίσει την πειθαρχία των ανήλικων τροφίμων, αλλά και να αποδείξει στον στενόμυαλο προϊστάμενό του, πως κάτι σπουδαίο μπορεί να προκύψει από εκείνα τα «προβληματικά »παιδιά. Οι επιδόσεις των μαθητών ξεπερνούν κάθε προσδοκία. Μία μέρα το μαγικό τραγούδι της χορωδίας πλημμυρίζει κάθε γωνιά του παγωμένου κτιρίου.
Μπορεί το μοτίβο του καθηγητή που κινητοποιεί τη δημιουργικότητα των απείθαρχων μαθητών, επιτυγχάνοντας την υπακοή τους, να έχει παρουσιαστεί αμέτρητες φορές στον κινηματογράφο, στην περίπτωση της «Χορωδίας», όμως, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Εδώ, ο χειρισμός της στερεότυπης υπόθεσης γίνεται με τόση γλυκύτητα και με τέτοια επιμονή στη λεπτομέρεια, που μοιάζει σαν να μην έχει ειπωθεί ποτέ ξανά στο παρελθόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου