ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ...

Η προβολή της ταινίας "Τα παιδιά της Χορωδίας" (Les choristes) θα γίνει την Παρασκευή 26  Σεπτεμβρίου στο Γαλλικό ινστιτούτο! Σκηνοθεσία &  Σενάριο: Κριστόφ  Μπαρατιέ  Παραγωγή: Ζακ  ΠερίνΆρθουρ ΚονΝικολά ΜοβερνέΗθοποιοί: Ζεράρ  ΓινιόΦρανσουά  ΜπερλεάνΖακ ΠερίνΚαντ ΜεράντΖαν-Μπατίστ ΜονιέΜαρί Μπιουνέλ Διεύθυνση  Φωτογραφίας:Κάρλο ΒαρίνιΝτομινίκ Ζεντίλ Σκηνικά: Φρανσουά  Σοβό Κοστούμια:  Φρανσουά Γκιογκάν Μοντάζ Ιβ Ντεσάμπ  Μουσική: Μπρουνό  Κουλέ   Διάρκεια 95’  Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Κριστόφ  Μπαρατιέ είναι μία διαχρονική ιστορία για την παιδική ηλικία: η απόγνωση και η σκληρή προσπάθεια, τα τρυφε ρά μυστικά και οι φάρσες, όπως τα ζει μια ατίθαση ομάδα παιδιών που αγωνίζοντ αι να επιβιώσουν σε έναν αμείλικτο κόσμο γεμάτο κανονισμούς,  περιορισμούς και τιμωρία. Στην ταινία παρελαύνουν ταλαντούχα παιδιά, με την ενίσχυση – πίσω απ ό τις κάμερες – μιας παιδικής χορωδίας υπό τις οδηγίες του Μπρουνό Κουλέ ("Πορφυρά Ποτάμια", "Ιμαλάια", "Μικρόκοσμος"). 1948.  Ο Κλεμέντ Ματιέ (Ζεράρ Γινιό), ένας άνεργος δάσκαλος μουσικής, βρίσκει δουλειά ως επιτηρητής σε ένα σωφρονιστικό οικοτροφείο ανηλίκων. Εκεί, μένει έκπληκτος από τη σκληρή πραγματικότητα της σχολικής ρουτίνας και κυρίως, από τις ακραίες και αναποτελεσματικές μεθόδους που μέχρι τώρα εφάρμοζε ο διευθυντής Ρασίν (Φρανσουά Μπερλάν). Ο Ματιέ αποφασίζει να αρχίσει έναν αγώνα για να προσφέρει μια πνοή αλλαγής στο αυστηρό ίδρυμα, διδάσκοντας στους μαθητές του τη μαγεία και τη δύναμη της μουσικής, αλλάζοντας έτσι τις ζωές τους για πάντα…  Ένα σημείωμα… "Οι εικόνες που σχετίζονται με την παιδική μας ηλικία, με τα αρχέγονα συναισθήματά μας, μάς είναι οικείες. Αργότερα στο χρόνο, μέσω των αναμνήσεων από τις εμπειρίες μας όταν μαθαίναμε τη ζωή, η καθολική σημασία των εικόνων αυτών αποκτά νόημα – τίποτα δεν ήταν τόσο αθώο τελικά. Εφήμερες χαρές και απαρηγόρητα δάκρυα – τα πάντα περνάνε, όμως τίποτα δε σβήνεται. Και αν μία μουσική νότα, ένα τραγούδι, μία μελωδία τυχαίνει να συνδέεται με αυτές τις μακρινές εικόνες, η σφραγίδα τους είναι σίγουρα πιο έντονη. Αυτό είναι που βρήκα τόσο συγκινητικό στο σενάριο του Κριστόφ Μπαρατιέ. "Les Choristes". Ένα αυστηρό οικοτροφείο, απείθαρχα παιδιά, μία χορωδία που τα φέρνει κοντά το ένα στο άλλο – όλα συνεισφέρουν σε κάτι που είναι μία έξοχη αναπαράσταση της παιδικής ηλικίας σαν σύμβολο."  Ζακ Περίν, παραγωγός και πρωταγωνιστής  "Μετά το "Les Tombales", τη μικρού μήκους ταινία μου, έψαχνα μια καλή ιστορία για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που ήθελα να γυρίσω. Συνειδητοποίησα ότι οι σημειώσεις που έπαιρνα σχετίζονταν κατά κάποιο τρόπο με την παιδική μου ηλικία, με τα συναισθήματα που ένιωθα σε ηλικία τεσσάρων με οχτώ χρόνων. Επίσης, δεδομένων των μουσικών μου σπουδών, πραγματικά ήθελα να κάνω μία ταινία σχετική με τη μουσική. Έτσι, όπως ήταν φυσικό, ο συνδυασμός μουσικής και παιδικής ηλικίας, με οδήγησε στο "Κλουβί Με Τ’ Αηδόνια".  "Είδα αυτήν την ταινία όταν ήμουν επτά ή οκτώ ετών, το 1970 ή το ’71, σε έναν από τους δύο μόνο τηλεοπτικούς σταθμούς που υπήρχαν τότε. Σαν παιδί, με είχε συγκινήσει βαθιά. Η ταινία είναι τώρα ξεχασμένη αλλά η γοητεία της συντηρείται. Και δεν έχει χαρακτηριστεί σαν "αριστούργημα" του γαλλικού σινεμά, κάτι που έκανε ευκολότερη τη διασκευή της. Οι δύο αναμνήσεις που έμειναν περισσότερο ζωντανές στο μυαλό μου ήταν το συναίσθημα που μου δημιούργησαν οι φωνές των παιδιών και ο χαρακτήρας του αποτυχημένου μουσικού ο οποίος προσπαθούσε, παρ’ όλα τα εμπόδια, να μεταμορφώσει τον κόσμο γύρω του. Αυτό μου αρέσει στις ταινίες. Όλες οι ταινίες που με επηρέασαν περισσότερο έχουν αυτό το κοινό σημείο – το πώς μπορεί ένας μόνο άνθρωπος να κάνει τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος. Ξέρω ότι μία ταινία δε μπορεί να αλλάξει τα πράγματα, όμως μπορεί να σε κάνει να θέλεις να προσπαθήσεις. Μου αρέσει να βγαίνω από τον κινηματογράφο με το αίσθημα ότι θέλω να ταυτιστώ με τον κεντρικό χαρακτήρα. Η διδασκαλία του Κλεμέν Ματιέ δεν περιορίζεται στη μουσική, δίνει επίσης μαθήματα ζωής. Η ταινία έχει τρεις θεματικές – την πρώιμη παιδική ηλικία, τη μουσική και την πνευματική φώτιση.  Κριστόφ Μπαρατιέ   Η ταινία ήταν υποψήφια στην κατηγορία ξενόγλωσσης ταινίας στα βραβεία Όσκαρ για το 2005. · Tην μουσική της ταινίας υπογράφει ο Μπρούνο Κουλέ, οι μαγευτικές συνθέσεις του οποίου έχουν πλαισιώσει ταινίες όπως τα "Ιμαλάια", "Μικρόκοσμος" και "Ταξιδιάρικα Πουλιά". Εδώ διευθύνει παιδική χορωδία. · Ο πρωταγωνιστής της ταινίας, Ζεράρ Γινιό, είναι πολύ γνωστός στη Γαλλία και έχει παίξει σε εβδομήντα έξι ταινίες, γράψει το σενάριο για δεκατέσσερις και σκηνοθετήσει εννιά. Σκηνές(trailer)