ΟΙ ΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

KΛΙΚ ΣΤΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ ΓΙΑ ΜΕΓΕΝΘΥΣΗ







Πολυάριθμοι και βαθείς κόλποι σχηματίζονται κατά μήκος των ακτών. Κυριότεροι από αυτούς κατά σειρά από τα ανατολικά όρια της χώρας (Θράκη) είναι οι εξής: Αλεξανδρούπολης (Δεδέ Αγάτς), στις εκβολές του ποταμού Έβρου, Καβάλας, Στρυμονικός, ανάμεσα στη Χαλκιδική και στην Ανατολκή Μακεδονία, Αγίου Όρους (αρχ. Σιγγιτικός) και Κασσάνδρας (αρχ. Τορωναίος), ανάμεσα στις χερσονήσους της Χαλκιδικής, Θερμαϊκός, ανάμεσα στη Χαλκιδική και στην Κεντρική Μακεδονία. Παγασητικός, απέναντι από τη Βόρεια Εύβοια, Ευβοϊκός, ανάμεσα στην Εύβοια και τη Στερεά Ελλάδα, Μαλιακός, στον μυχό του Βόρειου Ευβοϊκού Κόλπου, Σαρωνικός, μεταξύ Στερεάς και Β.Α. Πελοποννήσου, Κορινθιακός, που αποτελεί θαλάσσια διαχωριστική ζώνη μεταξύ Στερεάς και Πελοποννήσου, επικοινωνεί με το Ιόνιο Πέλαγος με τον πορθμό του Ρίου (ελάχιστο πλάτος 1.850μ.) και με το Αιγαίο με την ομώνυμη διώρυγα, που ανοίχτηκε το 1893. Η νότια ακτή του Κορινθιακού Κόλπου είναι ομαλή, η βόρεια όμως σχηματίζει τρεις μικρότερους κόλπους: Ιτέας, Αντικύρων, Αιγοσθένων. Η Πελοπόννησος από ανατολικά προς δυτικά επίσης σχηματίζει τους εξής κόλπους: Αργολικός, Λακωνικός, Μεσσηνιακός, Κυπαρισσιακός και Πατραϊκός. Στη Δυτική ηπειρωτική Ελλάδα κυριότερος κόλπος είναι ο Αμβρακικός, ανάμεσα στην Ήπειρο και τη Στερεά. Συνδέεται με το Ιόνιο Πέλαγος διαμέσου του πορθμού της Πρέβεζας, που έχει ελάχιστο πλάτος 400μ. Στην Κρήτη σχηματίζονται τρεις μεγάλοι κόλποι: Σούδας, Μιραμπέλλου και Μεσσαράς. Στη Λέσβο σχηματίζεται ο Κόλπος της Καλλονής, στην Κεφαλονιά του Αργοστολίου, στη Ζάκυνθο ο ομώνυμος κόλπος. Στους κόλπους αυτούς πρέπει να προστεθούν ορισμένα φυσικά λιμάνια και όρμοι, όπως είναι του Πειραιά, του Βαθέος Σάμου, της Μήλου, του Μούδρου και της Πύλου.
Τα ακρωτήρια της Ελλάδας είναι πολυάριθμα: στη Β.Δ. Πελοπόννησο ο Άραξος, η Κυλλήνη και το Κατάκολο, στη Ν.Α. Πελοπόννησο ο Μαλέας, στη χερσόνησο της Μεσσηνίας ο Ακρίτας, στη χερσόνησο της Μάνης το Ταίναρο, ανάμεσα στην Ύδρα και τον Πόρο το Σπαθί, στην χερσόνησο της Αττικής το Σούνιο, στη Νότια Εύβοια το Κάβο Ντόρο, στην Ανατολική Εύβοια της Κύμης, στη χερσόνησο της Σιθωνίας το Δρέπανο, στη χερσόνησο του Άθωνα το Νυμφαίο, στη Νότια Κρήτη το Λίθινο, στη Δυτική Κρήτη το Σπάντα και στην ανατολική Κρήτη ο Σίδερος.

Τα σπουδαιότερα στενά των ελληνικών θαλασσών είναι: το στενό του Ευρίπου, μεταξύ Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας, με ελάχιστο πλάτος 40 μέτρα, το στενό της Λευκάδας, μεταξύ της Λευκάδας και της Στερεάς Ελλάδας, με ελάχιστο πλάτος 25 μέτρα, το στενό Ρίου- Αντιρρίου, που συνδέει τον Πατραϊκό Κόλπο με τον Κορινθιακό, με ελάχιστο πλάτος 1.920 μέτρα και το στενό του Αμβρακικού Κόλπου που ενώνει τον Αμβρακικό με το Ιόνιο Πέλαγος, με ελάχιστο πλάτος 500 μέτρα.

Η μόνη μεγάλη διώρυγα στην Ελλάδα είναι αυτή της Κορίνθου, που βρίσκεται στο πιο στενό σημείο της ξηράς που συνδέει την Πελοπόννησο με τη Στερεά Ελλάδα. Ανοίχτηκε το 1882 και έχει μήκος 6.300 μ., πλάτος στην επιφάνεια της θάλασσας 24,6 μ., στον πυθμένα της θάλασσας 21 μ. Υπάρχει ακόμη μία διώρυγα, αυτή της Ποτίδαιας στη Χαλκιδική, που χωρίζει τον λαιμό της χερσονήσου της Κασσάνδρας.

Κλικ στους χάρτες για μεγένθυση